Ο κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης μιλά για την περιοδεία της εκρηκτικής κωμωδίας «Ο ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ» του Μολιέρου, στην οποία συνσκηνοθετεί με τον Μανώλη Δούνια αλλά και υποδύεται τον κεντρικό ήρωα καθώς και για το πόσο επίκαιρο είναι το έργο σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην χώρα μας.
Μετά από τον «Δον Ζουάν» το 2009 στο Εθνικό Θέατρο και τον «Ταρτούφο» το 2016, ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας συνεχίζουν τη μελέτη τους πάνω στον κορυφαίο Γάλλο δραματουργό, ο οποίος, μέσα πάντα από το πρίσμα της κωμωδίας φώτισε τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής, κατανόησε την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και δημιούργησε χαρακτήρες με οικουμενική εμβέλεια και έργα που παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα.
Η παράσταση, που θα παρουσιαστεί σε μεγάλα θέατρα της Αθήνας και θα περιοδεύσει σε ολόκληρη την Ελλάδα, αποτελεί την ένατη συνσκηνοθεσία του Αιμίλιου Χειλάκη και του Μανώλη Δούνια μετά τις εξαιρετικά επιτυχημένες παραστάσεις «Μήδεια», «Μη σου τύχει», «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας», «Οθέλλος», «Αντιγόνη», «Ιφιγένεια», «Ταρτούφος» και «Μόνος με τον Άμλετ».
Την Τετάρτη 10 και την Πέμπτη 11 Ιουλίου, στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ», «Ο ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ» του Μολιέρου παρουσιάζεται για δύο μόνο παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη.
Λίγα λόγια για το έργο
Ένας αριστοκράτης, ο Αργκάν, ζει μια άνετη ζωή μέσα στον πλούτο και στα προνόμια. Θεωρεί τον εαυτό του το κέντρο του κόσμου και καταδυναστεύει τους γύρω του, απαιτώντας να υπηρετούν τις παραξενιές και τα καπρίτσια του. Παρ’ όλα αυτά, κι ο ίδιος υποφέρει καθώς είναι τρομερά υποχόνδριος, πεπεισμένος πως το πρόβλημά του είναι η κλονισμένη υγεία του. Γιατροί –αλλά και κάθε είδους τσαρλατάνοι- δοκιμάζουν πάνω του όλες τις δοκιμασμένες και πειραματικές θεραπείες με σκοπό να τον απαλλάξουν από την “άγνωστη” ασθένειά του, ενώ ταυτόχρονα τον απαλλάσσουν και από τεράστια χρηματικά ποσά ως αμοιβή. Ο Αργκάν, διαπιστώνοντας πως οι “επιστήμονες” προσπαθούν να τον εκμεταλλευτούν, αποφασίζει να παντρέψει την κόρη του, Αγγελική, με ένα γιατρό προκειμένου να έχει δωρεάν ιατρική φροντίδα, αδιαφορώντας αν εκείνη είναι ερωτευμένη με τον Κλεάνθη. Είναι όμως ο Αργκάν πράγματι ασθενής; Και αν ναι, ασθενεί από μια αρρώστια που μπορεί η ιατρική να θεραπεύσει; Ή μήπως είναι ένας ανασφαλής, φοβισμένος άνθρωπος που με πρόσχημα την κλονισμένη του υγεία πασχίζει να προκαλέσει τον ενδιαφέρον των γύρω του και να σιγουρευτεί ότι νοιάζονται για αυτόν; Και μήπως τελικά ο μολιερικός Αργκάν δεν διαφέρει και πολύ από τον σύγχρονο άνθρωπο που συνειδητοποιεί τελικά ότι η βαθύτερη και σημαντικότερη ανάγκη του είναι να αγαπηθεί;
Λίγα λόγια για την παράσταση…
«Ο Μολιέρος είναι πολύ αγαπημένος συγγραφέας του ελληνικού κοινού και θα πω καθόλου τυχαία και όχι μόνο λόγω των κωμικών του θεμάτων αλλά γιατί με τα έργα του μας δείχνει πως είμαστε σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας… Όταν είμαστε τσιγκούνηδες, ψεύτες, όταν χρησιμοποιούμε την πίστη μας για να κερδίσουμε κάτι και όχι για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας ή την ζωή των άλλων… Πρόκειται για ένα έργο που είναι πολύ γνωστός ο τίτλος και μιλάει για πράγματα που έχουμε γίνει εμείς οι ίδιοι σήμερα. «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι πολίτες στην Ελλάδα.
Η μελέτη μου στο μεγάλο αυτό δραματουργό ξεκίνησε από το 1996 που είχα την ευκαιρία να παίξω σε μια παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή, τον «Μισάνθρωπο», μια ιστορική παράσταση. Μετά το 2005 έκανα ο ίδιος τον «Δον Ζουάν σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας ενώ το 2010 με το ίδιο έργο έκανα την πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα. Κάτι λοιπόν μέσα μου με συγκίνησε βαθιά και με παρακίνησε να ασχοληθώ με αυτόν τον κωμωδιογράφο, που δεν είναι καθόλου απλός…
Πρόκειται για έναν άνθρωπο που αγγίζει τα όρια της φιλοσοφίας, τα όρια του πολιτικού αναλυτή της εποχής του, πάντα όμως υπό το πρίσμα της κωμωδίας. Και αυτό γιατί στην εποχή του ακόμη και αν υπήρξε η αρχή του διαφωτισμού τα πάντα γινόταν εν κρυπτό… Δεν ήταν και τόσο εύκολο να τα φανερώνει αμέσως.. Μια φορά το έκανε στο έργο «Ταρτούφος», όπου είπε φανερά την γνώμη του για τους «ψευταπαπάδες» και κόντεψε να χάσει τη δουλειά αλλά και τη ζωή του… Το 2016 ασχολήθηκα με τον «Ταρτούφο». Πλέον είναι η τρίτη φορά που ασχολούμαι με τον Μολιέρο ως σκηνοθέτης..
Ε.Π.: Γιατί καταπιαστήκατε με τη μελέτη πάνω στον κορυφαίο Γάλλο δραματουργό;
Α.Χ.: Τα τελευταία χρόνια σαν σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής των έργων που ανεβάζουμε, ασχολουμαστε με τον πολιτικό Μολιέρο, ο άνθρωπος δηλαδή που διέγνωσε ότι μετά την φεουδαρχική Ευρώπη θα έρθει ένα καινούριο είδος ανθρώπου, ο αστός.. Αυτός δηλαδή που θα ζει στην πόλη και θα εμπορεύεται. Δε θα έχει δικό του προϊόν αλλά θα εμπορεύεται το προϊόν των άλλων.. Ουσιαστικά, ο άνθρωπος ο οποίος ελέγχει την αγορά…. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, στην αρχή των αστών στην Ευρώπη, ο Μολιέρος ανακάλυπτε ότι θα κάνουν τα ίδια τερτίπια που κάνουν οι ευγενείς με τους τίτλους, απλά οι αστοί θα χρησιμοποιούν το χρήμα. Και όλα αυτά σε συνεργασία με την εκκλησία, και γενικά με τις αυθεντίες της εποχής. Γιατί το να κυβερνάς έναν τόπο μέσω πολιτικής είναι σύννομο. Το να τον κυβερνάς όμως μέσω του φόβου του θανάτου είναι παράνομο. Η εκκλησία βασικά διαχειρίζεται τον μεγάλο μας φόβο, τον φόβο του θανάτου και τι γίνεται μετά… Όταν λοιπόν κάποιος για να κυβερνήσει διαχειρίζεται αυτόν τον φόβο, που είναι «Άγιος», για τον οποίο δεν υπάρχουν στοιχεία παρά μόνο εικασίες, καταλαβαίνετε ότι είναι παράλογο.. Πάνω σε αυτό το σημείο ο Μολιέρος με το έργο του «Κατά φαντασία ασθενής» έδρασε ως δραματουργός, έναντι των παρανόμων αυτών που σου πουλάνε «Θεό» ή αυθεντία. Εδώ λοιπόν, παρουσιάζεται ένας άνθρωπος που όπως οι άλλοι πιστεύουν στον Θεό χωρίς κανένα φραγμό, αυτός πιστεύει στην επιστήμη, η οποία την περίοδο του Διαφωτισμού ήταν η νέα θρησκεία… Έχουμε λοιπόν ξανά μια καταγγελία από τον Μολιέρο έναντι των θεσφάτων λόγων, δηλαδή έναντι των λόγων οι οποίοι υπάρχουν χωρίς καμία αντίρρηση…
Ε.Π.: Ο άνθρωπος πιστεύει ότι έχει μεγαλύτερη ανάγκη να αγαπηθεί ενώ έχει ξεχάσει να αγαπάει ακόμη και τον εαυτό του……. Φαίνεται αυτό μέσα στο έργο;
Α.Χ.: Ναι φαίνεται ειδικά στη σχέση του έχει ο Αργκάν με την κόρη του η οποία περνάει μέσα από δύο μεγάλα σημεία. Στο πρώτο, θέλει να την παντρέψει με ένα γιατρό για να τον έχει μέσα στο σπίτι χωρίς να χρειάζεται να πληρώνει και στο δεύτερο όταν της ζητάει συγνώμη γιατί έχει καταλάβει το λάθος του. Στο συγκεκριμένο σημείο ο Αργκάν παριστάνει τον νεκρό και εκεί έχει την μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης της κόρης του. Όλοι μας το κάνουμε συχνά, ακόμη και αν το καταγγέλλουμε, να εκβιάζουμε τους άλλους συναισθηματικά για να δούμε εάν μας αγαπάνε.. Αυτό λοιπόν αποτελεί και ένα μεγάλο μέρος της παράστασής μας, το πώς λοιπόν αυτός ο άνθρωπος κάνει τον άρρωστο για να ζητάει την προσοχή όλων, δηλαδή την αγάπη τους. Μέσα από την παράσταση αυτό που διαφαίνεται είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι γκρινιάρης και τσιγκούνης μόνο και μόνο γιατί θέλει να ακούσει ότι τον αγαπάνε.
Ε.Π.: Αποτελεί και φαινόμενο των καιρών μας…
Α.Χ.: Η εποχή μας κατατρέχεται από θυμό και για αυτό και υπάρχουν ακραίες συντηρητικές κυβερνήσεις παγκοσμίως. Γιατί στον θυμό και στο φόβο θέλεις να έχεις έναν αστυνόμο δίπλα σου, ο οποίος θα σε προστατέψει γιατί έχει τη δύναμη, το όπλο… Δεν είναι δυνατόν η Γαλλία, η χώρα του διαφωτισμού και του σοσιαλισμού να γυρίζει σε ακραία συντηρητικές σκέψεις…. Στην Ελλάδα η αντιπολίτευση στη συντηρητική διακυβέρνηση που έχουμε είναι η ακραία δεξιά αντιπολίτευση και όλα τα εθνικιστικά προβλήματα που προκύπτουν δεν είναι τα πραγματικά μας προβλήματα όπως η εξαήμερη εργασία, η μη τήρηση της οχτάωρης εργασίας, οι μισθοί, το πώς θα μπορέσουμε να ζούμε σε μια Ευρώπη και σε μία Ελλάδα που έχουν καταστρατηγηθεί τα εργασιακά μας δικαιώματα… Αν εγώ δεν έχω τα χρήματα για να αγοράσω το προϊόν μιας βιομηχανίας, αυτή θα καταρρεύσει… Δεν υπάρχει πιο ηλίθιο σύστημα στο φιλελεύθερο καπιταλιστικό περιβάλλον από το να μειώνεις τους μισθούς και να μην μπορεί να υπάρχει αγορά….. Αν θα μπορούσαμε να δώσουμε ένα παράδειγμα για την οικονομία μας θα ήταν σαν ένα δέντρο που ούτως ή άλλως θα καρπίσει αλλά κανένας μας δεν ξέρει πού θα πάει ο καρπός του…
Ε.Π.: Πιστεύετε ότι υπάρχει έστω μια μικρή πιθανότητα να αλλάξουν τα πράγματα
Α.Χ.: Να διατηρήσετε βαθιά την απογοήτευσή σας…. Να μην έχετε καμιά ελπίδα… Πιστέψτε με, θα χρειαστεί μια άλλη βιομηχανική επανάσταση για να αλλάξει την αντίληψη του παραγόμενου προϊόντος, η οποία μπορεί να έρθει σε 200 ή 500 χρόνια…
Ε.Π.: Πώς βλέπετε τα πράγματα σήμερα; Εκδηλώνουν οι άνθρωποι τα συναισθήματά τους;
Α.Χ.: Και βέβαια εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους αλλά του θυμού και του φόβου τα οποία γίνονται μίσος… Για αυτό βλέπουμε επιθετικές πρακτικές απέναντι στις γυναίκες, τις οποίες τις θεωρούμε κτήμα μας… «μου ανήκει και δεν μπορεί να την πειράξει κανείς…» Εάν πάει κάποιος άλλος να την διεκδικήσει θα τον σκοτώσω γιατί μόνο έτσι μπορώ να «διατηρήσω την κτήσης μου»… Θα πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε τους ανθρώπους μας κτήμα μας αλλά να αντιλαμβανόμαστε ότι μας κάνουν την τιμή να είναι στη ζωή μας όπως αντίστοιχα και εμείς στη δική τους. Και τότε θα αρχίσουμε να διαχειριζόμαστε πολύ διαφορετικά τις προσωπικές μας σχέσεις και μέσα από τον διάλογο θα καταλαβαίνουμε εάν μια σχέση μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει ή όχι και θα συνειδητοποιήσουμεότι το πάθος και ο πόθος είναι σπουδαία εργαλεία και δεν πρέπει να γίνονται όπλα… Με το πάθος και τον πόθο μπορείς να έχεις την υπέροχη ερωτική ζωή που σου αξίζει στα πρώτα χρόνια της σχέσης σου γιατί αυτό μετά γίνεται σεβασμός και αγάπη. Όταν όμως γίνονται όπλο και σκοτώνει ο ένας τον άλλο, φυσιολογικό είναι να έχουμε εγκλήματα… Καταλαβαίνουμε ότι η γυναικοκτονία είναι ένας βάναυσος τρόπος αντίληψης του άντρα προς τη γυναίκα.
Ε.Π.: Το θέατρο και η τέχνη θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον άνθρωπο να βγει μπροστά και να ανακαλύψει τα κρυμμένα κομμάτια της ψυχής του;
Α.Χ.: Αφήστε σε εμάς τον ρόλο του παιδαγωγού… Ναι μπορεί γιατί κινούμαστε παραβολικά… Οι παραστάσεις είναι στιγμές αισθήματος και όχι απλής λογικής. Εμείς εκεί στοχεύουμε, στο συναίσθημά σας, στο θυμικό σας.
Ε.Π.: Τρεις δεκαετίες τώρα βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή του ελληνικού θεάτρου, ποιο είναι το κόστος της επιτυχίας;
Α.Χ.: Το κόστος της επιτυχίας είναι ότι πρέπει να έχεις περάσει ισχυρές αποτυχίες… Ξέρετε, το να αποδεικνύεις τη δυνατότητά σου να στέκεσαι, σημαίνει ότι έχεις βρεθεί αρκετές φορές στο χώμα…. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα… Οι στιγμές επιτυχίας έχουνε πάρα πολύ κόπο και πόνο από πίσω. Υπάρχουν στιγμές που έχεις σκεφτεί την ματαίωση της προσπάθειάς σου γιατί κάτι δεν σε αφήνει να συμβεί, αλλά εσύ στοχοπροσειλωμένα συνεχίζεις και έρχεται το αποτέλεσμα να σε δικαιώσει. Το ένα τοις εκατό του αποτελέσματος, η στιγμή δηλαδή που πετυχαίνεις είναι η επιτυχία που ζεις τη συγκεκριμένη στιγμή, η επιβράβευση. Τα 99 όμως τοις εκατό που αποτελέσματος αποτελούν τις μέρες, τους μήνες προετοιμασίας σου για να τα καταφέρεις . Και αυτό είναι η κληρονομιά σου, όλη αυτός ο κόπος, όλη αυτή η προετοιμασία. Και μας το έχει πει και ο Καβάφης με την Ιθάκη του… Δεν μάθαμε όμως την Ιθάκη ποτέ ως τέτοιο ποίημα, ωπαρά μόνο ως εθνικοαπελευθερωτικό το γνωρίσαμε….
Ε.Π.: Από που αντλείτε όλη αυτή τη δύναμη, όλο αυτό το πάθος που υπάρχει μέσα σας; Απογοητεύεστε ποτέ; Θυμώνετε με όσα συμβαίνουν γύρω μας και με τον εαυτό σας;
Α.Χ.: Όπως σας είπα και πριν, συνήθως αποτυχαίνω πολύ για να τα καταφέρω… Για αυτό άλλωστε κάνουμε τις πρόβες, για να κάνουμε πάρα πολλά λάθη και φτάσουμε στο σημείο να σας παρουσιάσουμε το σωστό. Έτσι είναι και όλη μου η ζωή…. Θα κάνω πάρα πολλά λάθη για να μπορέσω να καταφέρω να συμβεί κάτι που πιστεύω. Το θέμα είναι να έχω υψηλή συχνότητα στην πίστη μου… και ειλικρινά η πίστη μου στον άνθρωπο είναι ύψιστη. Η πίστη μου να τα καταφέρω μαζί με τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ ισχυρή και σε αυτό στηρίζομαι….. Μπορεί να αποτύχω, να χάσω, να μην βγαίνει ο δρόμος, ίσως να ανοίγει κάποιος άλλος αλλά μαζί με τους συνεργάτες μου, με τους ανθρώπους που συμπορεύομαι, την Αθηνά Μαξίμου και τον Μανώλη Δούνια. Μην κοιτάτε την κορυφή του βουνού αλλά τη βάση του, εκεί που ξεκινάς να ανεβαίνεις. Στην κορυφή υπάρχει πολύ μοναξιά. Κοιτάξτε στη βάση, εκεί που ξεκινά το σύμπαν να συμβαίνει… Για αυτό λοιπόν τριάντα χρόνια τώρα και μπαίνω μάλιστα στην τ
έταρτη δεκαετία της επαγγελματικής μου δραστηριότητας είμαι παρόν, γιατί μελετάω κάθε τι με το οποίο θέλω να σας παρουσιάσω.
Ε.Π.: Επιτυχία επαγγελματική – «επιτυχία» προσωπική, ποιο είναι το μυστικό για να μπορέσει κάποιος να ισορροπήσει;
Α.Χ.: Να κοιτάξει το «ΕΜΕΙΣ», το οποίο είναι σύννομο της συντροφιάς, της συντροφικότητας, της συζυγίας, στο να έχεις ανθρώπους οι οποίοι είναι συντροφικοί στη δουλειά σου. Είναι οι άνθρωποι δηλαδή που θα βγάλετε μαζί κάτι ως αποτέλεσμα. Όχι πάντα συμφωνώντας βέβαια. Η πίστη στο «ΕΜΕΙΣ» λοιπόν είναι η απάντησή μου. Γιατί, ακόμη και οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, για τον εαυτό τους και μόνο πιστεύουν και όχι γιατί υπάρχουν και άλλοι δίπλα τους και να μπορούν να το κάνουν μαζί. Αυτό ακριβώς είναι ο δυτικός πολιτισμός. Η Τέχνη τα έχει πει επανειλημμένα και πάρα πολύ ωραία, αλλά δεν την ακούσαμε ποτέ την Τέχνη…
Ε.Π.: Book Voice – μια πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για τους λάτρεις του βιβλίου και όχι μόνο…..Πώς προέκυψε;
Α.Χ.: Το Book Voice προέκυψε κατά τη διάρκεια του πολύμηνου lockdown που ζήσαμε. Ήταν μια σκέψη της Αθηνάς η ηχογράφηση βιβλίων ώστε να μπορέσουμε να μπούμε στην ψηφιακή αγορά και να βρούμε έναν τρόπο επιβίωσης εκείνη την δύσκολη περίοδο, κάνοντας κάτι που το αγαπάμε πολύ, την ανάγνωση βιβλίων. Έτσι από μια απλή ιδέα έφτασε να γίνει μια τεράστια πλατφόρμα η οποία εμπορεύεται καθημερινά πάρα πολλά βιβλία, στηρίζοντας εργασιακά πάρα πολλές οικογένειες. Το πιο σημαντικό βέβαια αυτή τη στιγμή είναι η συνεργασία μας με τα μεγάλα βιβλιοπωλεία Public. Η πλατφόρμα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://bookvoice.gr και είναι πολύ εύκολη στη χρήση της.
Ε.Π.: Η περιοδεία θα συνεχιστεί όλο το καλοκαίρι;
Α.Χ.: Ναι θα συνεχιστεί όλο το καλοκαίρι. Έχουμε προγραμματίσει 50 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα.
Ε.Π.: Επόμενα σχέδια για τη νέα σεζόν;
Α.Χ.: Θα συνεχίσουμε το έργο «Μη σου τύχει», μια κωμωδία που κάναμε με τον Μανώλη Δούνια στο Θέατρο Αθηνών. Συζητάμε βέβαια και την περίπτωση να το φέρουμε στη Θεσσαλονίκη, αλλά θα το δούμε…
Ευχαριστώ πολύ!!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία – Διασκευή: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Ελεύθερη απόδοση: Μανώλης Δούνιας
Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Κίνηση: Έλενα Γεροδήμου
Βοηθός σκηνοθετών: Θάνος Χατζόπουλος
Γραφιστικός σχεδιασμός: Δημήτρης Γκέλμπουρας @frobidden.designs
Social Media: Renegade Media
Παραγωγή: Τεχνηχώρος
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Μυρτώ Αλικάκη,
Θοδωρής Ρωμανίδης, Νίκος Γκέλια,
Παναγιώτης Γαβριέλας, Βίκυ Διαμαντοπούλου,
Γιώργος Ζυγούρης, Δημήτρης Φιλιππίδης
Πρόγραμμα περιοδείας:
ΙΟΥΛΙΟΣ:
ΔΕΥΤΕΡΑ 8/7 ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ 10/7 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ «ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ»
ΠΕΜΠΤΗ 11/7 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ «ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/7 ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗΣ ΣΕΡΡΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 13/7 ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 15/7 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΤΡΙΤΗ 16/7 ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ Ε.Η.Μ. ΦΡΟΝΤΖΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΑ
ΠΕΜΠΤΗ 18/7 ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/7 ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 20/7 ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 22/7 ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
ΤΡΙΤΗ 23/7 ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
ΠΕΜΠΤΗ 25/7 ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:
ΠΕΜΠΤΗ 1/8 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2/8 ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ Γ.ΠΑΠΠΑΣ ΑΙΓΙΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 3/8 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 4/8 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 5/8 ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΗΛΙΔΑΣ
ΤΡΙΤΗ 6/8 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΛΥΓΕΙΑΣ – ΣΟΦΙΚΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 7/8 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΛΑΥΡΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9/8 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Ν.ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 10/8 ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 11/8 ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ 12/8 ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΛΤΙΝΑΛΜΑΖΗ
ΤΡΙΤΗ 13/8 ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 17/8 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΛΦΩΝ «ΦΡΥΝΙΧΟΣ»
ΚΥΡΙΑΚΗ 18/8 ΘΕΑΤΡΟ «ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ» ΧΑΛΚΙΔΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 21/8 ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
ΠΕΜΠΤΗ 22/8 ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ ΦΟΡΤΕΤΖΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/8 ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ ΦΟΡΤΕΤΖΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 24/8 ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 25/8 ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:
ΔΕΥΤΕΡΑ 2/9 ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
ΤΡΙΤΗ 3/9 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ-ΛΑΡΙΣΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 4/9 ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΛΟΥ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/9 ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7/9 ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ – ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 8/9 ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 9/9 ΘΕΑΤΡΟ ΝΤΑΜΑΡΙ «ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ»-ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ
ΤΡΙΤΗ 10/9 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ «ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ»
ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΓΡΟΚΗΠΙΟΥ-ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ
ΠΕΜΠΤΗ 12/9 ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΝΩΤΗΣ»-ΑΙΓΑΛΕΩ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13/9 ΠΑΛΑΙΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ-ΕΛΕΥΣΙΝΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9 ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ-ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ
ΠΕΜΠΤΗ 26/9 ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ
