Οι πανηγυρισμοί των ένοπλων ισλαμιστών μαχητών στους δρόμους της Καμπούλ συνεχίζονται, ενώ η αγωνία των Αφγανών πολιτών για το μέλλον μεγαλώνει – Με την εξωτερική οικονομική βοήθεια να έχει διακοπεί, το φάσμα της εξαθλίωσης πλανάται πάνω από τη χώρα
Ωστόσο, η ειρήνη σε μια χώρα όπως το Αφγανιστάν είναι περισσότερο ένα σχήμα λόγου παρά μια πραγματικότητα -τουλάχιστον όπως την εννοεί η Δύση. Διότι ενώ τα αγροτικά κάνουν παρέλαση στους δρόμους του Κανταχάρ και της Καμπούλ, με την καρότσα τους φορτωμένοι με πάνοπλους μαχητές, οι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι με τις συνθήκες εξαθλίωσης στην εφεξής καθημερινότητά τους.
Οι φόβοι του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ότι στο Αφγανιστάν υπάρχει μια ανθρωπιστική κρίση εν εξελίξει δεν είναι αβάσιμοι. Έως πριν από μερικές ημέρες, η οικονομία της χώρας βασιζόταν κυρίως στην εξωτερική βοήθεια. Πλέον όμως η ροή του χρήματος διακόπτεται και οι κάτοικοι καλούνται να αντεπεξέλθουν σε συνθήκες οι οποίες καθιστούν πρόκληση την πρόσβαση ακόμη και στα στοιχειώδη αγαθά, σε είδη πρώτης ανάγκης.
Η επιβίωση για εκατομμύρια Αφγανούς είναι η μάχη που θα πρέπει να κερδίζουν από μέρα σε μέρα. Το 90% ενός πληθυσμού περί τα 38 εκατ. ανθρώπους έχει στη διάθεσή του ένα ποσόν κάτω των 2 ευρώ για να καλύψει τις βασικές βιοτικές του ανάγκες. Το ένα τρίτο των Αφγανών βρίσκεται πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας, στο επίπεδο συναγερμού για λιμό.
Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα, ενώ η ρευστότητα σε χρήμα είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Οι τράπεζες είναι κλειστές και, ακόμη και όσοι Αφγανοί έχουν κάποιο κεφάλαιο σε αποταμίευση, δεν μπορούν να το αξιοποιήσουν. Και γι’ αυτό καταφεύγουν στην πώληση περιουσιακών στοιχείων και την ανταλλαγή αγαθών.
Την ίδια στιγμή, οι Ταλιμπάν ανακοινώνουν ότι οι διεργασίες σχηματισμού κυβέρνησης έχουν ολοκληρωθεί κατά 90-95% και ότι η σύνθεση του επιτελείου που θα διοικήσει το διαλυμένο Αφγανιστάν πρόκειται να ανακοινωθεί λίαν συντόμως. Αυτό δήλωσε ένα από τα ανώτατα ηγετικά στελέχη των Ταλιμπάν, ο Anas Haqqani.
Όπως και να ‘χει, όμως, σύμφωνα με τον Haqqani, ο στόχος της ελεύθερης και αυτόνομης κυβέρνησης των Ταλιμπάν θα έχει ως στόχο το να παραμείνει αφοσιωμένη στις θεμελιώδεις αξίες, αυτές για τις οποίες πολέμησαν οι Ταλιμπάν. «Δηλαδή να υπηρετήσουμε τον αφγανικό λαό και το Ισλάμ».
Μάλιστα, οι Ταλιμπάν διατείνονται ότι η κυβέρνηση που θα σχηματίσουν θα συμπεριλάβει οποιονδήποτε έχει ειλικρινή διάθεση να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της χώρας. Γι’ αυτό απευθύνεται πρόσκληση ακόμη και στο παλαιότερο πολιτικό προσωπικό, σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στους Ταλιμπάν.
Επίσης, υποτίθεται πως η νέα κυβέρνηση θα φροντίσει ώστε να μην υπάρχει παραβίαση των γυναικείων δικαιωμάτων -αν και τονίζεται ότι η μεταχείριση των γυναικών θα διέπεται από τον ισλαμικό νόμο.
Οι τραγικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να δραπετεύσουν από το Αφγανιστάν, με κάθε τρόπο, αποτελούν πειστήριο ότι η προοπτική του να ζήσουν υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν δεν είναι ιδιαιτέρως ευχάριστη για τον αφγανικό λαό.
Υπάρχει διάχυτος φόβος ότι η χώρα θα παλινδρομήσει στην περίοδο 1996-2001, όταν οι Ταλιμπάν ήταν στην εξουσία, την οποίαν και ασκούσαν βάναυσα, βάσει μιας ακραίως πουριτανικής, φανατικής ερμηνείας όσων δίδαξε ο προφήτης Μωάμεθ.
Προσωπικότητες όπως ο Anas Haqqani είναι ακριβώς αυτές που προκαλούν τρόμο σε μεγάλο μέρος του αφγανικού πληθυσμού. Το «Δίκτυο Haqqani» υπήρξε μία από τις πιο σκληροπυρηνικές και βάρβαρες οργανώσεις των Ταλιμπάν. Το «τάγμα» αυτό των αδίστακτων κομάνο με τις κελεμπίες είναι υπεύθυνο για μια σειρά επιθέσεων τα προηγούμενα χρόνια, από τις οποίες προκλήθηκαν εκτεταμένες καταστροφές αλλά και ένα απέραντο λουτρό αίματος.