Ο Αποστόλης Τότσικας μιλά για τις παιδικές αθλητικές του συνήθειες και θυμάται στιγμές με τον πατέρα του.
Ακόμη, τονίει πως έχει καταφέρει να γίνει αυτό που ήθελε, χωρίς σπασμωδικές κινήσεις.
«Γυμνάζομαι μιάμιση ώρα σε καθημερινή βάση. Κάνω cross training. Δεν μπορώ χωρίς τη γυμναστική. Ήμουν πάντα αθλητικός, αλλά όχι πάντα μέσα στα γυμναστήρια. Ήμουν περισσότερο παιδί της αλάνας. Έχω κάνει στίβο, μπάσκετ, ποδόσφαιρο. Τα πάντα. Όσον αφορά τη διατροφή μου, προσέχω να μην υπερβάλλω. Δεν είμαι αυστηρός. Προσπαθώ να αποφεύγω τα τηγανητά. Μου αρέσει το φαγητό και νομίζω πως είμαι τυχερός λόγω μεταβολισμού». Το κόνσεπτ της φωτογράφισης είναι αθλητικό με επιρροές από τα 805 και ο ηθοποιός, γεννημένος το 1983, αναφέρει πως αυτή είναι μια αγαπημένη του δεκαετία. «Ήμουν μικρός τότε, όμως έχω όμορφες αναμνήσεις. Με την οικογένεια μου δεν μέναμε σε ένα σημείο. Γυρνούσαμε συνεχώς/Διακοπές, παρέες, σε φίλους. Ήμασταν πολύ δραστήριοι».
Ο Αποστόλης ήξερε από παιδί τις κλίσεις του. «Πάντα ήθελα να γίνω καλλιτέχνης ή αθλητής. Όλο αυτό είχε δουλευτεί υποσυ¬νείδητα. Λόγω του πατέρα μου (σ.σ. Γιάννη), ο οποίος ήταν σπουδαίος ηθοποιός, αγάπησα το σινάφι. Το βράδυ έβγαιναν μετά την παράσταση, μιλούσαν, ήταν μερακλήδες, θα πήγαιναν για φαγητό, να πιουν τα τσίπουρα τους, να ακούσουν ρεμπέτικα. Υπήρχε μια ωραία ενέργεια. Με έπαιρνε μαζί του. Έτσι μεγάλωσα στον Βόλο: ταβέρνα, παρέα και ρεμπέτικα – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ακούγαμε και ροκ μουσική».
Αν ο Αποστόλης των 80s μπορούσε να μιλήσει με τον Αποστόλη σήμερα, στα 36 του, σίγουρα θα του έλεγε πως τα έχουν καταφέρει μια χαρά. «θα ήταν πολύ χαρούμενος “ο μικρός”. Αυτό που ήθελα να γίνω το έχω καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Είμαι ήδη δεκαπέντε χρόνια στον χώρο και δεν έχω κάνει ποτέ σπασμωδικές κινήσεις, αλλά ένα βήμα τη φορά, ώστε να μπορώ να κάνω καλά την εκάστοτε δουλειά», λέει στο Instyle.
