Η δημοφιλής ηθοποιός μίλησε για όλα
Η Ελένη Ράντου μίλησε στο περιοδικό Τηλέραμα για όλα….
Επιστροφή στην τηλεόραση ύστερα από 11 χρόνια. Τι σας έκανε να πείτε το «ναι»;
«Τα τελευταία χρόνια το θέατρο είναι αλήθεια ότι είχε μονοπωλήσει το πρόγραμμα και το ενδιαφέρον μου. Ο θεατρικός τρόπος δουλειάς, οι θεατρικοί χρόνοι και τα θεατρικά κείμενα. Μέσα σε αυτό το ταξίδι, η αλήθεια είναι, δεν χώραγε η τηλεόραση. Και ήρθε ο Covid κι έπειτα το επ’ αόριστον κλείσιμο των θεάτρων, και η έγκριση του σεναρίου της «Ζακέτας» από την ΕΡΤ και ξαφνικά η πρόταση που είχα για τη σειρά αλλά και η επιστροφή μου στην τηλεόραση άρχισαν να φαίνονται ρεαλιστικά. Προστέθηκαν και οι συντελεστές, οι συμπρωταγωνίστριες και το υπόλοιπο καστ, οπότε η πρόταση, εκτός από ρεαλιστική, έγινε και θελκτική».
Σας είχε λείψει η τηλεόραση;
«Αν σου πω ότι δεν είχα καταλάβει ότι πέρασαν 11 χρόνια από την “Εργαζόμενη”; Αν με ρώταγες, θα σου έλεγα 3, 4, άρα μάλλον δεν μου είχε λείψει».
Τι σας αρέσει στη Φούλη και τι ενδεχομένως σας ενοχλεί στον χαρακτήρα της;
«Η Φούλη μού αρέσει γιατί είναι γλυκόπικρη, έχει πάθη, είναι αυθεντική. Έχει περάσει δύσκολα και δεν έχει μιζεριάσει. Αγαπάει τη ζωή και δεν έχει παραιτηθεί από τη χαρά της. Το μήνυμα του «keep going”, σε οποιαδήποτε ηλικία, με συγκινεί βαθιά. Θα ήθελα κι εγώ να είχα μια τέτοια γιαγιά».
Το «Ζακέτα να πάρεις» το έχετε πει ποτέ στην κόρη σας;
«Δεν ξέρω αν το έχω πει, αλλά όταν έφυγε για σπουδές το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να της αγοράσω ήταν μπουφάν».
Πώς βρήκατε την τηλεόραση ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια απουσίας;
«Πολύ μακριά από αυτό που άφησα. Πολύ μικρότερα μπάτζετ, ελάχιστες ημέρες γυρισμάτων, αφόρητη πίεση σε όλους τους συντελεστές… Άσ’ τα! Οριακές καταστάσεις. Ίσως ο μόνος ευνοημένος της πανδημίας να είναι ο χώρος της τηλεόρασης. Μονοπωλεί την προσφορά εργασίας και παίζει πια με τους δικούς της όρους».
Στο παρελθόν έχετε κάνει μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες. Πώς νιώθετε όταν βλέπετε ξανά τον εαυτό σας σε κάποια επανάληψη;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν πολυπαρακολουθώ τις επαναλήψεις, μόνο τυχαία αν πέσω πάνω τους. Θαυμάζω πάντως την αγνότητα και τη διαθεσιμότητά μου. Δεν είναι καθόλου εύκολος ο χώρος της τηλεόρασης. Και οι επιτυχίες δεν γίνονται τόσο εύκολα όσο φαίνεται. Αυτή η περιρρέουσα νοοτροπία στον χώρο μας ότι η τηλεόραση είναι… ευκολάκι είναι μύθος».
