Η πτώση του ιερέα-influencer: Από το Tik Tok στα Δελτία Ειδήσεων- της Νίκης Καταφελή

Δεν ήταν απλώς παπάς. Ήταν brand: ράσο, σταυρός, προσευχή. Ένας παπάς-YouTuber, πρώην μοντέλο, μάγειρας και τηλεοπτικός “ευλογημένος”, που μιλούσε για πίστη, ταπεινότητα και πνευματική κάθαρση. Μόνο που, όπως αποκάλυψε η έρευνα της ΕΛ.ΑΣ., η «κάθαρση» φαίνεται να είχε… διαφορετικό περιεχόμενο. Κι εκεί όπου το θυμιατό θα έπρεπε να συμβολίζει ευλογία, έκρυβε κάτι πολύ διαφορετικό.

Ο 46χρονος ιερέας, πασίγνωστος για τα βίντεό του και τη lifestyle περσόνα του, συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να παραλαμβάνει βαλίτσα με περισσότερο από δύο κιλά κοκαΐνης. Μαζί του, δύο ακόμα ρασοφόροι και ένα κύκλωμα που μετέτρεψε τον οίκο του Θεού στην οδό Λιοσίων σε “καβάτζα” φύλαξης απαγορευμένων ουσιών.

 

Η Δίωξη Ναρκωτικών αποκάλυψε ότι οι εμπλεκόμενοι όχι μόνο αποθήκευαν, αλλά νόθευαν και συσκεύαζαν τις ουσίες μέσα στον ναό. Οι κωδικές ονομασίες προκαλούν κυνικό γέλιο: το «κεράκι» σήμαινε «κοκαΐνη» και η «φανουρόπιτα» σήμαινε «κάνναβη». Η θεία λειτουργία συναντούσε το οργανωμένο έγκλημα σε ένα σκηνικό τόσο σουρεαλιστικό, που ούτε ο πιο επιτήδειος σεναριογράφος δεν θα τολμούσε να γράψει.

 

Κι όμως, η κοινωνία τον πίστεψε. Γιατί; Επειδή φορούσε ράσο. Επειδή δήλωνε «πατήρ». Επειδή μιλούσε για Θεό και έδειχνε φωτογραφίες από μοναστήρια και βίντεο με συνταγές αγιοσύνης. Ο κόσμος δεν είδε άνθρωπο. Είδε τίτλο. Κι έτσι, την πάτησε.

 

Πόσο φτηνά μπορεί να αγοραστεί η εμπιστοσύνη μας πια; Μόνο και μόνο επειδή κάποιος αυτοανακηρύχθηκε “παπάς”; Δεν αναρωτήθηκε κανείς γιατί ένας ιερέας χρειάζεται να κάνει live στο YouTube, να μαγειρεύει μπροστά στην κάμερα και να φωτογραφίζεται σαν influencer της πίστης;

Δυστυχώς, μάλλον η κοινωνία έμαθε να λατρεύει το περιτύλιγμα, ακόμα κι όταν μέσα του είναι άδειο.

 

Ο συγκεκριμένος δεν ήταν απλώς ένας διεφθαρμένος κληρικός. Ήταν ένας επαγγελματίας της εικόνας. Ως πρώην μοντέλο, γνώριζε καλά τη δύναμη της κάμερας. Έστησε ένα προσεκτικά κατασκευασμένο προφίλ: ο παπάς που μαγειρεύει, χαμογελά, μιλάει για την αγάπη του Χριστού, και στο μεταξύ, «μαγείρευε» και με λευκές σκόνες. Ήξερε ακριβώς πώς να πουλήσει την ψευδαίσθηση του “Αγίου”. Και οι ακόλουθοί του, μαγεμένοι από την εικόνα, χειροκροτούσαν. Γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να πιστεύει. Μόνο που αυτή τη φορά, πίστεψε λάθος άνθρωπο.

Η υπόθεση αυτή είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα αστυνομικό ρεπορτάζ. Είναι ένα κοινωνικό καμπανάκι για το πώς έχουμε μετατρέψει τη θρησκεία σε θέαμα. Ο παπάς-YouTuber δεν φύτρωσε σε παρθένο έδαφος. Ήταν καθαρό προϊόν της εποχής του, μιας εποχής όπου το κοινό δεν θέλει πνευματικότητα, θέλει προβολή. Θέλει θεάματα με ράσα και φωτισμό, λόγια «πιασάρικα» και μηνύματα που χωράνε στα 15 δευτερόλεπτα των reels.

Ο ίδιος απλώς εκμεταλλεύτηκε αυτό το κλίμα. Ένωσε το ιερό με το viral, τη μετάνοια με τα likes, και το αποτέλεσμα ήταν μια καλογυαλισμένη απάτη. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο εν λόγω…ιερέας, αλλά ότι βρήκε κοινό να τον πιστέψει. Ένα κοινό που δεν ψάχνει την αλήθεια, αλλά την εικόνα του «καλού

ανθρώπου». Κι όταν αυτή η εικόνα φοράει ράσο, το δάχτυλο του λαού σταματά να δείχνει και φοβάται να κρίνει.

Το ράσο, όμως, δεν αγιοποιεί κανέναν. Δεν είναι ασυλία, ούτε διαβατήριο εμπιστοσύνης. Όταν το σύμβολο γίνεται ασπίδα, ανοίγει ο δρόμος για την πιο ύπουλη μορφή εξαπάτησης. Η συγκεκριμένη υπόθεση δείχνει με τον πιο ωμό τρόπο πόσο επικίνδυνο είναι να αντιμετωπίζουμε τους κληρικούς ως υπεράνω υποψίας.

Η κοινωνία μας έχει την τάση να εξιδανικεύει τους “πατέρες”. Και κάθε φορά που ένας από αυτούς “ξεγυμνώνεται”, η απογοήτευση είναι τόσο μεγάλη που σχεδόν μας σοκάρει. Δεν θα έπρεπε. Οι ιερείς είναι άνθρωποι: με αδυναμίες, πάθη, και δυστυχώς, σε κάποιες περιπτώσεις, εγκληματικά ένστικτα.

Στο τέλος, δεν απέμεινε τίποτα από τη λάμψη του «πνευματικού YouTuber». Το ράσο που κάποτε έδινε ευλογίες, τώρα έγινε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Η ίδια κάμερα που χάριζε στον άνθρωπο αυτό κοινό, τώρα καταγράφει την πτώση του. Η ειρωνεία αγγίζει επίπεδα αρχαίας τραγωδίας. Αλλά ίσως εκεί να κρύβεται το πραγματικό μήνυμα: όποιος χτίζει καριέρα πάνω στη λατρεία της εικόνας, αργά ή γρήγορα πνίγεται στη σκιά της. Κι αν υπάρχει κάθαρση, δεν θα έρθει με προσευχές και δηλώσεις μετανοίας. Θα έρθει μόνο όταν η κοινωνία σταματήσει να αγιοποιεί ανθρώπους και αρχίσει να ψάχνει την αλήθεια πίσω από το ράσο.

Η πίστη δεν αλλοιώνεται, δεν κηλιδώνεται, δεν πέφτει στο χώμα επειδή κάποιος την χρησιμοποίησε ως κάλυμμα. Η Εκκλησία δεν είναι οι τοίχοι της ούτε οι προβολείς των…influencers της. Είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν με ειλικρίνεια. Οι αληθινοί ιερείς, εκείνοι που ζουν μακριά από τα φώτα και κοντά στους ανθρώπους, είναι η σιωπηλή δύναμη που κρατά όρθια την έννοια της πίστης. Και όσο υπάρχουν εκείνοι, η προδοσία του ενός δεν μπορεί να σβήσει το φως των πολλών. Η αληθινή πίστη, δεν χρειάζεται κάμερα: φωτίζει από μόνη της.