Τι λέει νέα μελέτη για την κλιματική κρίση – Το λιώσιμο των πάγων επιβραδύνει την περιστροφή του πλανήτη και «μεγαλώνει» τη μέρα
Ο κόσμος συνεχίζει να ζει «εξαιρετικά υψηλές» θερμοκρασίες, με τα ρεκόρ ζέστης να είναι διαδοχικά τόσο στο έδαφος, όσο και στην επιφάνεια των ωκεανών, με τους επιστήμονες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη, σημειώνοντας ότι η κρίση αυτή κοστίζει ζωές, βαθαίνει τις ανισότητες και στην υγεία και οδηγεί στην εξάπλωση παρασίτων που μεταφέρουν ασθένειες.
Μελέτη δείχνει τώρα, ότι η κλιματική κρίση κάνει τη διάρκεια της κάθε ημέρας…μεγαλύτερη καθώς το λιώσιμο των πολικών πάγων αναδιαμορφώνει τον πλανήτη.
Η αλλαγή στη διάρκεια της ημέρας είναι στην κλίμακα των χιλιοστών του δευτερολέπτου, όμως αυτό είναι αρκετό για να διαταράξει την πλοήγηση με GPS, τις ηλεκτρονικές οικονομικές συναλλαγές και τη λειτουργία του διαδικτύου
Το φαινόμενο είναι μια εντυπωσιακή απόδειξη του πώς οι δραστηριότητες των ανθρώπων μεταμορφώνουν τη Γη, καθώς μοιάζουν να συναγωνίζονται φυσικές διαδικασίες που υπάρχουν εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.
Η αλλαγή στη διάρκεια της ημέρας είναι στην κλίμακα των χιλιοστών του δευτερολέπτου, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. (PNAS). Αλλά, αυτό είναι αρκετό για να προκύπτουν πιθανά προβλήματα στο διαδίκτυο, στην πλοήγηση με την βοήθεια GPS, σε ηλεκτρονικές οικονομικές συναλλαγές. Διαδικασίες δηλαδή που βασίζονται στην ακριβή χρονομέτρηση.
Πώς η κλιματική κρίση επιμηκύνει τη μέρα
Η διάρκεια της ημέρας στην Γη, αυξάνεται σταθερά με την πάροδο του γεωλογικού χρόνου λόγω της βαρυτικής έλξης της Σελήνης στους ωκεανούς και στο έδαφος του πλανήτη μας.
Ωστόσο, το λιώσιμο στρωμάτων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης που προκαλείται από τον άνθρωπο, έχει αναδιανείμει το νερό που είναι αποθηκευμένο σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη στους ωκεανούς του κόσμου. Πρακτικά η ποσότητα νερού στις θάλασσες είναι μεγαλύτερη πιο κοντά στον ισημερινό. Αυτό κάνει τη Γη πιο ”πλάγια” – σε επίπεδο μοιρών- επιβραδύνοντας την περιστροφή του πλανήτη και επιμηκύνοντας ακόμη περισσότερο την διάρκεια της ημέρας.
Ο αντίκτυπος που έχει στον πλανήτη η ανθρώπινη δραστηριότητα αποδείχθηκε επίσης πρόσφατα από έρευνα που έδειξε ότι η ανακατανομή του νερού προκάλεσε την μετατόπιση του άξονα περιστροφής της Γης – του βόρειου και του νότιου πόλου όπως αναφέρει ο Guardian.
Άλλες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι οι εκπομπές άνθρακα από ανθρώπινες δραστηριότητες συρρικνώνουν τη στρατόσφαιρα.
«Μπορούμε να δούμε τον αντίκτυπό μας ως άνθρωποι σε ολόκληρο το γήινο σύστημα, όχι μόνο τοπικά, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας, αλλά πραγματικά θεμελιωδώς, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο κινείται στο διάστημα και περιστρέφεται», σχολίασε, o καθηγητής Benedikt Soja του ETH Zurich στην Ελβετία.
«Λόγω των εκπομπών άνθρακα, το κάναμε αυτό σε μόλις 100 ή 200 χρόνια. Ενώ οι ανάλογες αλλαγές προηγουμένως απαιτούσαν δισεκατομμύρια χρόνια, και αυτό είναι εντυπωσιακό».
Επιπτώσεις
Η ανθρώπινη χρονομέτρηση βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, τα οποία είναι εξαιρετικά ακριβή. Ωστόσο, η ακριβής ώρα της ημέρας – μια περιστροφή της Γης – ποικίλλει λόγω της σεληνιακής παλίρροιας, των κλιματικών επιπτώσεων και ορισμένων άλλων παραγόντων, όπως η αργή ανάκαμψη του φλοιού της Γης μετά την υποχώρηση των φύλλων πάγου που σχηματίστηκαν στην τελευταία εποχή των παγετώνων.
Αυτές οι διαφορές πρέπει να ληφθούν υπόψη, είπε ο Soja: «Όλα τα κέντρα δεδομένων που τρέχουν το Διαδίκτυο, τις επικοινωνίες και τις συναλλαγές, βασίζονται σε ακριβή χρηματοοικονομικό χρονισμό. Χρειαζόμαστε επίσης ακριβή γνώση του χρόνου για την πλοήγηση, και ιδιαίτερα για δορυφόρους και διαστημόπλοια».
Οι επιστήμονες που μετείχαν στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στα PNAS, αξιολόγησαν την επίδραση της τήξης (λιώσιμο) πάγου κατά την διάρκεια της ημέρας. Ο ρυθμός επιβράδυνσης κυμαινόταν μεταξύ 0,3 και 1,0 χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα (ms/cy) μεταξύ 1900 και 2000. Αλλά από το 2000, καθώς η τήξη επιταχύνθηκε, ο ρυθμός αλλαγής επιταχύνθηκε επίσης στα 1,3 ms/cy.
«Αυτό το σημερινό ποσοστό είναι πιθανότατα υψηλότερο από ότι οποιαδήποτε άλλη στιγμή εδώ και χιλιάδες χρόνια», είπαν οι ερευνητές.
Προβλέπεται να παραμείνει περίπου στο επίπεδο του 1,0 ms/cy για τις επόμενες δεκαετίες, ακόμη και αν περιοριστούν σοβαρά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου».
Αν δεν μειωθούν οι εκπομπές, ο ρυθμός επιβράδυνσης θα αυξηθεί στα 2,6 ms/cy μέχρι το 2100, ξεπερνώντας τις σεληνιακές παλίρροιες ως τον μοναδικό μεγαλύτερο παράγοντα που συμβάλλει στις μακροπρόθεσμες διακυμάνσεις στη διάρκεια των ημερών.
Υπερθέρμανση του πλανήτη – Πολύ υψηλές θερμοκρασίες και στη Μεσόγειο τον Ιούλιο
H επιμονή των πολύ θερμών για την εποχή καιρικών συνθηκών, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και της νύχτας, και στη χώρα μας, και τα διαδοχικά ρεκόρ ζέστης τόσο στο έδαφος, όσο και στην επιφάνεια των ωκεανών, «φωνάζουν» ότι κάτι δεν πάει καλά.
Σύμφωνα με το climatebook, πολύ υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες καταγράφονται στην Μεσόγειο θάλασσα και στα μέσα Ιουλίου 2024.
Στις κεντρικές και ανατολικές περιοχές της λεκάνης η επιφανειακή θερμοκρασία της θάλασσας κυμαίνεται απο 29°C – 31°C, ενώ οι αποκλίσεις από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα ξεπερνούν τοπικά τους 6°C στην Αδριατική θάλασσα και τους 2-4°C στα νοτιοανατολικά. Σχετικά μικρότερες αλλά επίσης ακραίες τιμές απόκλισης της θερμοκρασίας της θάλασσας καταγράφουν οι δορυφόροι και στη περιοχή του Ιονίου Πελάγους αλλά και στη Τυρρηνική θάλασσα (έως 4°C), με τη θερμοκρασία να κυμαίνεται από 27-29°C.
Οι μόνες περιοχές που καταγράφουν θερμοκρασίες κοντά στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα είναι το Αιγαίο, όπου η ευεργετική επίδραση του μελτεμιού διατηρεί τις θερμοκρασίες γύρω τους 24 °C, και το δυτικό κομμάτι της Μεσογείου (πχ. κόλπος των Λεόντων, Βαλεαρίδες νήσοι), όπου παρατηρούνται και αρνητικές αποκλίσεις θερμοκρασίας (περίπου -1°C), επίσης λόγω της επίδρασης των τοπικών ισχυρών βόρειων ανέμων.