Έχουν γραφτεί κατά καιρούς πολλά για τους δασκάλους ,ότι είναι τεμπέληδες ,ότι επέλεξαν το επάγγελμα αυτό για να κάθονται τρεις μήνες, ότι κοροϊδεύουν την κοινωνία ,ότι τους πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι για να κάθονται κι άλλα πολλά…
Κι ενώ εν μέσω καραντίνας η πλειονότητα των υπαλλήλων τέθηκε σε αναστολή , τα πυρά έπεσαν και πάλι στους δασκάλους …Και τι δεν ακούσαμε …καθόμαστε και πληρωνόμαστε ,αντιδρούμε στο live streaming στην τάξη για να μην ξεσκεπαστεί η γύμνια μας, πρέπει να γίνει περικοπή των μισθών μας… Για ακόμη μια φορά όμως σκύψαμε το κεφάλι, γελάσαμε στραβά και σιωπήσαμε γιατί έχουμε υποστηρικτές τους μαθητές μας ,τα παιδιά μας που μας έχουν στη ψυχή και στο μυαλό και στην εκτίμησή τους πολύ ψηλά όπως τους έχουμε κι εμείς.
Οι μαθητές μας λοιπόν ξέρουν πως δεν είμαστε τεμπέληδες, πως δίνουμε ψυχή , πως αγαπάμε αυτό που κάνουμε και το κάνουμε με πολύ μεράκι …
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας δεν αφήσαμε τους μαθητές μας χωρίς εκπαίδευση, χωρίς ψυχολογική στήριξη, χωρίς αγάπη …Ξενυχτήσαμε για να ετοιμάσουμε υλικό και να το αναρτήσουμε στις εκπαιδευτικές πλατφόρμες, για να διορθώσουμε εργασίες … ασχοληθήκαμε πολλές ώρες με τη σύγχρονη διδασκαλία και βάλαμε τους μαθητές στα σπίτια μας όπως μέχρι τότε τους είχαμε βάλει στην ψυχή μας ….Ηταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για εμάς κι εκείνους αλλά προσαρμοστήκαμε άμεσα και ναι, τα καταφέραμε…
Αντιδράσαμε στην παρουσία του Big brother στην τάξη ,όχι γιατί δεν θέλουμε να ξεσκεπάσουμε τη γύμνια μας όπως ειπώθηκε ,όχι γιατί είμαστε άσχετοι με την τεχνολογία ,όχι γιατί δε θέλουμε να εκτεθούμε εμείς στην κάμερα …Αντιδράσαμε για να μην εκτεθούν οι μαθητές μας , γιατί δε θέλουμε να τους βάλουμε στα σπίτια των συμμαθητών τους …Δεν είχαμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό.
Γιατί η τάξη δεν είναι άψυχη.
Έχει ψυχή η τάξη….. Μας ζητήθηκε να στρέψουμε την κάμερα πάνω μας κατά τη διάρκεια της παράδοσης …Ποια παράδοση και ποια εξέταση; Ο δάσκαλος δεν κάνει παράδοση κι εξέταση …Ο δάσκαλος γίνεται μαθητής, διδάσκει και διδάσκεται, πέφτει στο πάτωμα κόβει κολλάει , φωνάζει, τραγουδάει γίνεται φίλος με τα παιδιά. Δεν είναι ο δάσκαλος που κάνει ex cathedra διδασκαλία ώστε να έχει μια κάμερα που θα καταγράφει την παράδοση.
Ο δάσκαλος γίνεται ψυχολόγος του μαθητή που έρχεται στενοχωρημένος να του πει ότι δεν διάβασε γιατί τον ενοχλούσαν οι φωνές του μπαμπά που μάλωνε με τη μαμά ..Τότε παίρνει τον μαθητή μια αγκαλίτσα και τον παρηγορεί ,τον κάνει να αισθάνεται ασφαλής και τον εμψυχώνει, τον νιώθει …Την ώρα αυτή λοιπόν είναι απαγορευτική η κάμερα μέσα στη τάξη… Ο δάσκαλος θα προσπαθήσει να ηρεμήσει εκείνον τον μαθητή με αυτισμό που θα πάθει κρίση, θα τον πάρει μια πολύ σφιχτή αγκαλιά για να τον ακινητοποιήσει, θα φάει κλωτσιές, σφαλιάρες , θ ακούσει ακόμη και βρισιές ..Οι συμμαθητές του θα βοηθήσουν. Κι όταν τελικά ηρεμήσει όλα θα είναι όπως πριν και θα συνεχίσουμε το μάθημα μας …Και πάλι είναι επικίνδυνο να εκτεθούμε στις κάμερες.
Ο δάσκαλος θα προσπαθήσει να ηρεμήσει τον μαθητή που κάνει λάθος και βουρκώνει, που βάζει τα κλάματα, που νιώθει εκνευρισμένος γιατί καβγάδισε με τον συμμαθητή του, θα συσκεφτεί με τους μαθητές του και στο τέλος θα βρουν όλοι μαζί τη λύση. Και πάλι είναι επικίνδυνη η κάμερα μέσα στην τάξη… Είναι επικίνδυνη γιατί δεν θέλουμε να δείτε τις αγκαλιές μας, ν ακούσετε τις φωνές μας ,να μάθετε τις αδυναμίες μας βρε αδερφέ… Κι όσες φορές κι αν μας βάλετε στο εδώλιο του κατηγορούμενου, εμείς θα κρυφογελάσουμε στραβά, θα σκύψουμε το κεφάλι και θα σιωπήσουμε…
Και το δαχτυλάκι των μαθητών μας, θα μας σκουντήξει στην πλάτη και θα μας κλείσει το μάτι για να μας πει για άλλη μια φορά ότι είναι δίπλα μας….
Ζορμπά Σοφία Μαρία
Ειδική παιδαγωγός
