Τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τα εισιτήρια και τα προϊόντα – Η διαφορά με τα ολυμπιακά έργα – Τι αφήνουν στις οικονομία οι διοργανώσεις
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας με βάση ανεξάρτητη μελέτη του ΙΟΒΕ κόστισαν 9 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 6,5 δισ. αφορούν τα ολυμπιακά έργα (και όχι μόνο) ενώ το διοργανωτικό μέρος της επιτροπής «Αθήνα 2004» ξεπέρασε ελαφρά τα 2 δισ. ευρώ αφήνοντας μάλιστα και διαχειριστικό πλεόνασμα 131 εκατομμυρίων €.
Αυτό ως γενική προσέγγιση καθώς στα επιμέρους υπάρχουν διαφορές όπως άλλωστε φαίνεται και στον πίνακα:
Πηγές: ΙΟΒΕ – Paris Organizing Committee
Αν και οι δυο διοργανώσεις απέχουν μια 20ετια μεταξύ τους στα επιμέρους διοργανωτικά χαρακτηριστικά τους ομοιάζουν
Πηγές: ΟΕΟΑ Αθήνα – Παρίσι
Και μπορεί ο προϋπολογισμός την διοργάνωση του Παρισιού να δείχνει μεγαλύτερος από της Αθήνας όμως, όπως σε όλα τα πράγματα, όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος! Διότι η ελληνική διοργάνωση έχει μείνει μία από τις πιο πετυχημένες καθώς με μικρότερα μεγέθη πετύχει καλύτερα αποτελέσματα αφήνοντας μέχρι και διαχειριστικό πλεόνασμα 131 εκατομμυρίων € εκ των οποίων τα εφτά γύρισαν στην κυβέρνηση. Το πλεόνασμα της «Αθήνα 2004» έρχεται δεύτερο μετά το Σίδνεϊ 2000 (19,5%), καταγράφοντας καλύτερες επιδόσεις σε σύγκριση με το Λονδίνο και τη Βαρκελώνη.
Το πλεόνασμα της «Αθήνα 2004» θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερο αν η διοργάνωση είχε πετύχει αντίστοιχη πληρότητα γηπέδων με τις άλλες διοργανώσεις.
Αυτό όμως που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το Παρίσι έκανε μια ολυμπιάδα με τις βασικές υποδομές σχεδόν έτοιμες πλην ορισμένων παρεμβάσεων για την φιλοξενία. Η Ελλάδα για τέσσερα χρόνια η ανέλαβε έναν άθλο: Να προετοιμάσει υποδομές αφήνοντας μία μεγάλη «ολυμπιακή κληρονομιά σε υποδομές που αναβάθμισε το βιοτικό επίπεδο της χώρας.
Το Παρίσι 2024 αναμένεται να έχει καθαρά οικονομικά οφέλη μεταξύ 6,7 και 11,14 δισεκατομμυρίων ευρώ, με ένα ενδιάμεσο σενάριο να προβλέπει καθαρές οικονομικές επιπτώσεις ύψους 8,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε το Κέντρο Δικαίου και Οικονομίας του Αθλητισμού (CDES) του Πανεπιστημίου της Λιμόζ στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα περίπου 2,9 δισ. ευρώ επέστρεψαν στα ταμεία του κράτους υπό τη μορφή φορολογικών εισπράξεων και εργοδοτικών εισφορών κατά την περίοδο προετοιμασίας και διεξαγωγής των Αγώνων.
Επεκτείνοντας το οικονομικό «crash test» σε άλλες διοργανώσεις (αν και τα στοιχεία δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα με εκείνα για την Ελλάδα) βλέπουμε τα εξής:
– Στη Βαρκελώνη το 1992 το κόστος ήταν 7,4 δισ. ευρώ και το όφελος στο ισπανικό ΑΕΠ περίπου στα 20 δισ. ευρώ.
– Στην Ατλάντα το 1996 το κόστος ήταν 1,3 – 1,8 δισ. ευρώ και το όφελος μικρό λόγω του μεγέθους της οικονομίας των ΗΠΑ.
– Στο Σίδνεϊ το 2000 το κόστος ήταν 3,8 δισ. ευρώ και το όφελος 4,9 – 6,3 δισ. ευρώ.
– Στο Πεκίνο το 2008 το κόστος ήταν 11,4 δισ. ευρώ και το όφελος μικρό.
– Στο Λονδίνο το 2012 το κόστος ήταν 11,3 – 14 δισ. ευρώ και το όφελος στα 20 δισ. ευρώ.