Ο πρωθυπουργός με δήλωσή του από την Ουάσινγκτον επικρότησε τη δολοφονία Σουλεϊμανί, προκαλώντας διαβήματα από την πλευρά της Τεχεράνης ● Πώς το επικοινωνιακό επιτελείο προσπάθησε να το μπαλώσει, διαγράφοντας το συγκεκριμένο απόσπασμα ● Μυθεύματα τα περί αμερικανικής πρωτοβουλίας για τα ελληνοτουρκικά ● Ρητή διάψευση από τον Ν. Δένδια.
H επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «φιάσκο», φαίνεται ότι είχε ανάγκη από επικοινωνιακή βοήθεια και «δημιουργική» παρέμβαση στην πραγματικότητα, ώστε να ενισχυθεί τεχνητά –και ψευδώς– στην ελληνική κοινή γνώμη η άποψη ότι η Ουάσινγκτον όχι μόνο συμμερίζεται τις ελληνικές θέσεις για τις τουρκικές προκλήσεις, αλλά και ότι αναλαμβάνει μεσολαβητική πρωτοβουλία.
Ηταν ένα προπέτασμα καπνού στην αποτυχία της επίσκεψης Μητσοτάκη: να εξασφαλίσει ένας δεδομένος και προβλέψιμος σύμμαχος (που έχει δώσει γην και ύδωρ σε Αλεξανδρούπολη και Σούδα, Λάρισα και Βόλο) από τις Ηνωμένες Πολιτείες ρητή και έμπρακτη στήριξη στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Η πάγια αμερικανική θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που θα μπορούσε να είχε διατυπωθεί και πριν από ένα, δύο ή και δέκα χρόνια («Ενθαρρύνουμε τα κράτη να λύνουν τις διαφορές τους ειρηνικά, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και καλούμε όλα τα μέρη να απέχουν από όλες τις δράσεις που διακινδυνεύουν ενίσχυση των εντάσεων στην ανατολική Μεσόγειο»), συνδυασμένη με την προγραμματισμένη για τον ερχόμενο μήνα επίσκεψη του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Μάθιου Πάλμερ, στην Αγκυρα και έπειτα στην Αθήνα, απέχει πολύ και δεν συνιστά μεσολαβητική πρωτοβουλία, όπως διατείνονταν διθυραμβικά τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του το Σάββατο, στον τηλεοπτικό σταθμό Open, πήρε αποστάσεις από το επικοινωνιακό πυροτέχνημα και δήλωσε ότι «δεν υπάρχει ανακοινωμένη πρωτοβουλία –και δεν έχει κοινοποιηθεί σαν τέτοια– των Ηνωμένων Πολιτειών», ενώ επικεντρώθηκε στην ελληνική διπλωματική προσπάθεια «για διεύρυνση της κατανόησης» με την Τουρκία και την πολιτική διαβούλευση που είχε ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Θεμιστοκλή Δεμίρη, με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, πρέσβη Σεντάντ Ονάλ, την περασμένη Παρασκευή στην Αγκυρα.
Το Σάββατο, σε άλλη συνέντευξη, στον ΣΚΑΪ, ο Νίκος Δένδιας χαρακτήρισε το κλίμα της συνάντησης Δεμίρη – Ονάλ «καλό, που επιτρέπει επανάληψη της συνάντησης, επιτρέπει συζήτηση» και «επιτρέπει επανάληψη των διερευνητικών επαφών και πιθανόν συνέχιση των συζητήσεων για τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο υπουργείων Εθνικής Αμυνας».
«Δεν το επιβεβαιώνω»
Οσο για την υποτιθέμενη επίσημη αμερικανική πρωτοβουλία, ήταν κατηγορηματικός: «Επίσημη πρωτοβουλία από την αμερικανική πλευρά δεν έχει ανακοινωθεί»… «Δεν σας επιβεβαιώνω ότι υπάρχει διακηρυγμένη προσπάθεια διαμεσολάβησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό δεν σας το επιβεβαιώνω». Σημείωσε, επίσης, το αυτονόητο, ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με την αμερικανική κυβέρνηση και τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάικ Πομπέο.
Την ώρα όμως που κατέρρεε το επικοινωνιακό πυροτέχνημα περί αμερικανικής πρωτοβουλίας και διαμεσολάβησης, άνοιγε ένα άλλο ζήτημα, πολύ πιο σοβαρό, καθώς με καθυστέρηση –και παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες να αποσιωπηθεί– έγινε γνωστό στην Αθήνα το πλήρες σχόλιο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη δεξαμενή σκέψης Atlantic Council στην Ουάσινγκτον, σχετικά με τη δολοφονία του ηγέτη των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης, Κασέμ Σουλεϊμανί: «Πρώτον, είμαστε σύμμαχοι με τις ΗΠΑ. Στεκόμαστε στο πλευρό των συμμάχων μας σε δύσκολες περιόδους. Καταλαβαίνω πως η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη λαμβάνοντας υπόψη το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ και στηρίζουμε αυτή την απόφαση. Την ίδια στιγμή, πρέπει να έχουμε πλήρη επίγνωση ότι υπάρχουν ευρείες ανησυχίες για πιθανή κλιμάκωση και πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες ώστε να γίνουν κινήσεις που θα αποκλιμακώσουν την ένταση. Είχαμε και ακόμα έχουμε πολύ στενούς δεσμούς με τον αραβικό κόσμο και θεωρούμε τους εαυτούς τίμιους παίχτες στην περιοχή, αλλά δεν ξεχνάμε ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας και πού ανήκουμε γεωπολιτικά».
Δεν θα σχολιάσουμε ότι το Ιράν δεν ανήκει στον αραβικό κόσμο, αλλά αυτό είναι μάλλον το λιγότερο. Ο πρωθυπουργός, ως μη όφειλε, ουσιαστικά επικρότησε τη δολοφονία ανώτατου αξιωματούχου φίλης χώρας με την οποία διατηρούμε παραδοσιακούς δεσμούς, μια θέση που δεν εκφράστηκε από κανέναν Ευρωπαίο ηγέτη, αλλά ούτε και από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που τη μέρα της δολοφονίας Σουλεϊμανί εξέδωσε μια πολύ προσεκτική ανακοίνωση, αποφεύγοντας να λάβει θέση:
«Η Ελλάδα παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις στο Ιράκ. Προτεραιότητα συνεχίζει να είναι η σταθερότητα της χώρας και της ευρύτερης περιοχής και η αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης. Μόνο έτσι ο λαός του Ιράκ θα μπορέσει να επανέλθει σε μια ομαλή καθημερινότητα, απαλλαγμένος από τη βία και την τρομοκρατία. Απαιτείται ψυχραιμία και νηφαλιότητα».
Την γκάφα (;) Μητσοτάκη προσπάθησε να μπαλώσει το επικοινωνιακό επιτελείο του διαγράφοντας το επίμαχο απόσπασμα από την απομαγνητοφώνηση της ομιλίας του πρωθυπουργού στο Atlantic Council.
Eνοχλημένη η Τεχεράνη
Ο Ιρανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Αχμαντ Ναντέρι, κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τον Αλέξη Τσίπρα την Παρασκευή, εξέφρασε την ενόχληση της κυβέρνησής του για τις δηλώσεις Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας διατύπωσε στον Ιρανό πρέσβη το αυτονόητο, ότι «η εκτέλεση του Ιρανού στρατηγού παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και συμβάλλει στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση του Ιράκ και της ευρύτερης περιοχής».
Ο Ιρανός πρέσβης ενημέρωσε και τον γ.γ. του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ενώ έκανε προφορικό διάβημα και στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.» επεδόθη και γραπτό διάβημα του ιρανικού Υπ.Εξ. στην ελληνική πρεσβεία στην Τεχεράνη. Σύμφωνα με τον Νίκο Δένδια, εκκρεμεί και αίτημα τηλεφωνικής επικοινωνίας που ζήτησε ο Ιρανός ομόλογός του, Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, μια επικοινωνία που μέχρι το βράδυ της Κυριακής δεν κατέστη δυνατόν να διεξαχθεί λόγω των εξελίξεων στο Ιράν σχετικά με την κατάρριψη του ουκρανικού αεροσκάφους.
Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε βασιλικότερος του βασιλέως στο ζήτημα της δολοφονίας Σουλεϊμανί, παραβίασε την σταθερά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που είναι η αυστηρή προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και έθεσε σε δοκιμασία τις παραδοσιακές μας σχέσεις με το Ιράν. Κι όλα αυτά, «για ένα πουκάμισο αδειανό», για να προσφέρει στον απρόβλεπτο Ντόναλντ Τραμπ μια δήλωση στήριξης ενός προβλέψιμου συμμάχου με οσμή υποτέλειας.
