Ο 20χρονος «ήρωας των Τεμπών» μίλησε για την τραγωδία που έζησε μετά την πολύνεκρη σύγκρουση
Τις σκοτεινές εκείνες ώρες που το μαύρο επισκίασε κάθε συναίσθημα, το όνομα του 20χρονου Ανδρέα ήταν από τα πρώτα που συνδέθηκε με την ελπίδα. Η ιστορία του νεαρού που κατάφερε να σπάσει το τζάμι και να σώσει 10 επιβάτες έκανε, λίγο μετά τη φονική-μετωπική σύγκρουση στα Τέμπη, τον γύρο του Διαδικτύου.
Η διοικητική σύμβουλος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας, Έρη Τζιαστούδη, ήταν η πρώτη που – μέσα από την ανάρτησή της στο Facebook – ανέδειξε την περίπτωση του νεαρού που βγήκε σχεδόν αλώβητος από το 2ο βαγόνι, και αψηφώντας τον κίνδυνο, την τεράστια φωτιά που έκαιγε δίπλα του, θέλησε να σώσει κόσμο. Και τα κατάφερε.
Λίγες ημέρες μετά, την Παρασκευή, ο 20χρονος φοιτητής της Ακαδημίας του εμπορικού ναυτικού εισήλθε εν μέσω χειροκροτημάτων στο πλατό της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Το Πρωινό μου».
Ο Γιώργος Λιάγκας έσφιξε το χέρι του Ανδρέα και είπε χαρακτηριστικά: «Να τον χαίρεστε τον γιο σας, καλώς ήρθες, πραγματικά σε θαυμάζω. Μακάρι και τα παιδιά μου να γίνουν σαν και εσένα».
Περιγράφοντας την εφιαλτική εμπειρία του είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο». «Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους» δήλωσε ο νεαρός σε άλλο σημείο της συνέντευξής του.
Οι στιγμές από την επιβίβαση μέχρι τη σύγκρουση των δύο τρένων
Ο 20χρονος είχε βγάλει το εισιτήριο του ηλεκτρονικά, οπότε είχε όλα τα στοιχεία πάνω, όπως από το όνομα του, τη θέση του και το τηλέφωνο του. Ο Ανδρέας επιβιβάστηκε στο τρένο το απόγευμα της Τρίτης (28/2) από τον σταθμό Λαρίσης και τον αποχαιρέτησε η αδερφή του. «Κάποια στιγμή φτάσαμε στα Παλαιοφάρσαλα και είχαμε καθυστέρηση 15 λεπτών αρχικά, αλλά εν τέλει καθίσαμε περίπου μισή ώρα. Μετά από ότι άκουσα έγινε ένα θέμα με τις ράγες. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπανε στα μεγάφωνα. Την ώρα που έγινε η σύγκρουση, μιλούσα στο τηλέφωνο με τους φίλους για να έρθουν να με πάρουν λόγω της καθυστέρησης που υπήρξε. Εγώ βρισκόμουν στο 2ο βαγόνι», ανέφερε αρχικά ο 20χρονος φοιτητής.
Ο Ανδρέας στη συνέχεια περιέγραψε το τι βίωσε από τη σύγκρουση και μετά: «Εκείνη την ώρα που μιλούσα στο τηλέφωνο, εννοείται ότι μου ήρθε από το πουθενά, ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο, αυτό που φαίνεται στις εικόνες να κάνει το «γάμα». Εσβησαν αμέσως τα φώτα στο τρένο, καθώς αποσυνδέθηκε από το ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν έσπασαν όλα τα τζάμια.
Το δικό μου τζάμι το έσπασα με βαλίτσα, καθώς δεν μπορούσαμε να βρούμε το σφυράκι. Στην κάθε καμπίνα ήμασταν έξι άτομα. Εγώ εκσφενδονίστηκα και βρέθηκα στις απέναντι θέσεις με αποτέλεσμα να τραυματιστούμε. Εκείνη την ώρα υπήρξε φωτιά γύρω από το βαγόνι αλλά όχι μέσα. Υπήρχαν έντονες αναθυμιάσεις. Κατά την ώρα της σύγκρουσης νιώσαμε όλη αυτή την θερμότητα μέσα από το τρένο η οποία μου προκάλεσε εγκαύματα. Εγώ βρέθηκα στο πάτωμα του τρένου καταπατημένος, αλλά κατάφερα και σηκώθηκα. Στην συνέχεια ανοίξαμε τους φακούς με άλλους συμφοιτητές μου και είδαμε κόσμο αιμόφυρτο να είναι πανικοβλημένος, να κλαίει και να ζητάει βοήθεια».
Σε ερώτηση τι σκέφτηκε εκείνη την ώρα, ο 20χρονος απάντησε χαρακτηριστικά: «Την ώρα που έγινε η συντριβή είχα αποδεχθεί τον θάνατο μου. Είχα στο νου μου την οικογένεια μου, ότι δεν θα προλάβω να τους πω ούτε ένα γεια. Είχα τρομάξει πάρα πολύ».
«Εχω κοιμηθεί ελάχιστα -Βλέπω εικόνες από το συμβάν»
Σχετικά με το πως βοήθησε στην διάσωση των άλλων επιβατών ο Ανδρέας ανέφερε: «Στην καμπίνα που βρισκόμουν, υπήρχε ένδειξη για φωτιά στο τζάμι όπως βρισκόμασταν από τα δεξιά, οπότε δεν μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Καταφέραμε από την αριστερή πλευρά και βγάλαμε μαζί με τους συμφοιτητές μου περίπου 10 άτομα. Το ένστικτο της επιβίωσης μου πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό και θα μπορούσα να έχω φύγει. Αλλά με κράτησε η ψυχραιμία μου, ότι υπήρχαν στην καμπίνα τρία άτομα δικά μου και ότι δεν θα είχα καθαρή την συνείδηση μου. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται συνέχεια στο μυαλό μου. Από τη στιγμή που έγινε το συμβάν μέχρι και σήμερα έχω κοιμηθεί στο σύνολο 3-3,5 ώρες. Πριν κοιμηθώ βλέπω εικόνες από την σύγκρουση των δύο τρένων».
«Εβλεπα ανθρώπους ακρωτηριασμένους, τους κρατούσα συντροφιά»
Για το τι είδε εκτός βαγονιού, ο Ανδρέας Αλικανιώτης τόνισε: «Ηταν σκοτεινά όταν βγήκα έξω. Δεν είδα καθαρά διαμελισμένους ανθρώπους. Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους, είδα άτομα σκισμένα στο σώμα τους, οι οποίοι ήταν ζωντανοί και τους κράτησα συντροφιά μέχρι να έρθει βοήθεια. Η Πυροσβεστική ήρθε αρκετά γρήγορα. Μία κοπέλα που είχε σοβαρά τραύματα, μου είπε ότι “θα μείνω ανάπηρη” και εγώ προσπαθούσα να την ηρεμίσω μέχρι να την παραλάβει το ΕΚΑΒ.
