Μα επιτέλους, γιατί στολίζουμε τα Χριστούγεννα;!- της Έφης Ρασσιά

Μα επιτέλους, γιατί στολίζουμε τα Χριστούγεννα;!- της Έφης Ρασσιά

Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα | Anthemionflowers

Άλλον έναν Δεκέμβριο υποδεχόμαστε, ενώ ήδη βλέπουμε να στολίζουν τους δρόμους και στα ραδιόφωνα ακούμε δειλά-δειλά τραγούδια για τα Χριστούγεννα.

 

Πολλοί είναι αντίθετοι με την πρώιμη διακόσμηση, άλλους μάλιστα τους ενοχλεί η ιδέα ότι τα Χριστούγεννα πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε χαρούμενοι. Γιατί, λοιπόν, αυτή η παράδοση με το χριστουγεννιάτικο στόλισμα και ειδικά από τόσο νωρίς; 

 

Είναι γεγονός ότι ο μήνας Δεκέμβριος είναι ο πιο σκοτεινός μήνας του χρόνου. Θα μπορούσε να διεκδικήσει τα πρωτεία ο Νοέμβριος μόνο όταν χιονίζει το Δεκέμβριο και το χιόνι του αντανακλά το φως. Οι ειδικοί, μάλιστα, συμφωνούν ότι η σκοτεινιά αυτή επηρεάζει τόσο την σωματική μας κατάσταση και ευεξία, όσο και την ψυχολογική και συναισθηματική μας υγεία. Γι’ αυτό το λόγο η εποχική κατάθλιψη του φθινοπώρου μπορεί να ξεκινήσει και απ’ τα μέσα του Σεπτεμβρίου, όταν το σώμα μας παίρνει το μήνυμα ότι το φως σταδιακά λιγοστεύει.  

 

Ωστόσο, είναι το Δεκέμβριο που απλώνεται το σκοτάδι του πίσσα για περισσότερες ώρες και τα δυσάρεστα συμπτώματά μας κορυφώνονται. Κατ’ άλλους, οι πιο σκοτεινές 30 μέρες ξεκινάνε από τις 6 Δεκεμβρίου και τελειώνουν στις 6 Ιανουαρίου (μία ημέρα πριν του Αϊ-Γιαννιού ή, αλλιώς, των Φώτων). 

 

Από τα πανάρχαια χρόνια ήταν γνωστό ότι το Δεκέμβριο το σκοτάδι είναι το πιο μεγάλο και ότι, όταν γύρω σου είναι σκοτάδι, τότε αρχίζει και μέσα σου αυτό να μεγαλώνει. Σε καταβάλλει όχι μόνο με θλίψη, αλλά μεγαλώνοντας μέσα σου ό,τι κακό ύπουλα μπορεί να υπάρχει, τον κακό σου εαυτό που παλεύεις μαζί του, όμως τώρα, με τη μαύρη νύχτα γύρω σου, μπορεί να αρχίσεις να χάνεις τη μάχη. 

 

Γι’ αυτό το λόγο, έχουμε τόσες πολλές και μεγάλες γιορτές αυτήν την περίοδο, σχεδόν τη μία μετά την άλλη! Είναι μία προσπάθεια να συγκρουστεί με φως και χαρά το σκοτάδι. Κορύφωση αυτού είναι τα Χριστούγεννα. Ενώ δεν είναι επίσημα γνωστό το πότε γεννήθηκε ο Χριστός, καθώς δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια, τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου, τη μέρα που, με βάση το Ιουλιανό ημερολόγιο, είχε τοποθετηθεί το χειμερινό ηλιοστάσιο. Θέλοντας να αντικαταστήσουν τις παγανιστικές γιορτές του Δεκεμβρίου, έβαλαν τη γέννηση αυτού που έφερε το φως να γιορτάζεται στο πιο βαθύ σκοτάδι, την πιο μεγάλη, σύμφωνα με όσα πίστευαν, νύχτα του χρόνου. 

 

Το Δεκέμβριο, επομένως, δεν στολίζουμε με χριστουγεννιάτικα, κεράκια, φωτάκια και στο δρόμο λαμπάκια μόνο για ομορφιά, αλλά και για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας και ο ένας τον άλλο να αντισταθούμε στο σκοτάδι 

 

Δυστυχώς, ο μήνας αυτός μετατράπηκε στην επιτομή του υπερκαταναλωτισμού, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα πιο δυσάρεστα συναισθήματα, ακόμα και σε αίσθημα εγκλωβισμού και πίεσης, ειδικά όταν τα πράγματα, οικονομικά, είναι ήδη δύσκολα. Σε αυτό δεν βοηθάει και η «τοξική θετικότητα», όταν στην προσπάθεια να παρασυρθούν με το ζόρι οι άλλοι στη χαρά, προκαλείται μεγαλύτερη καταπίεση και απομόνωση. Ενώ, δηλαδή, έγιναν όλα για να πολεμήσουμε τη σκοτεινότερη νύχτα μέσα μας, τελικά, καταφέραμε να ωθούμαστε σε αυτή! 

 

Κι όμως, δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι. Το Δεκέμβριο και τα Χριστούγεννα, θυμήσου ότι θα σε δοκιμάσει το σκοτάδι γύρω σου. Και ότι δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά ή μεγάλα για να παλέψεις. Μείνε κοντά στο φως. Βγες μια βόλτα στον ήλιο. Βάλε στη διακόσμηση μόνο λαμπάκια, έστω, πολύχρωμα ή κίτρινα. Το κίτρινο δεν είναι τυχαίο. Είναι το χρώμα της χαράς. Αλλά και λευκά αν προτιμάς, γενικά οτιδήποτε «σπάει» το μαύρο. Άναψε κεράκια (και θυμήσου πριν κοιμηθείς ή φύγεις απ’ το δωμάτιο να τα σβήσεις!).  

 

Στις μαύρες σκέψεις, συγκεντρώσου σε κάτι ή κάποιον που σου δίνει πραγματική χαρά, που σε κάνει να θες να ανασηκωθείς και να χαμογελάσεις, όσο κι αν στην αρχή νομίζεις ότι είναι αδύνατον. Αρκεί να μην πειστείς να τα παρατήσεις. Γι’ αυτό τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των παιδιών: τα χαρούμενα μάτια και γέλια τους μας πλημμυρίζουν κι εμάς με χαρά. Και γι’ αυτό θα έπρεπε να είναι για όλα τα παιδιά ευτυχισμένα τα παιδικά χρόνια και τα Χριστούγεννα: Για να μπορούν μεγαλώνοντας να θυμούνται την ευτυχισμένη παιδική τους ηλικία και να παίρνουν δύναμη. Και το σημαντικότερο: Γέμισε με αγάπη. Η αγάπη είναι φως που λάμπει στο σκοτάδι.  

 

Μείνε κοντά σ’ αυτούς που αγαπάς και που νιώθεις ότι πραγματικά σε αγαπάνε. Μην αφήσεις το σκοτάδι της νύχτας γύρω σου να σε πείσει να απομονωθείς. Να σε πείσει ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Εξάλλου, όπως λένε: «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πάντα λίγο πριν την αυγή». 

 

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα ακούσεις από νωρίς ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι ή θα δεις να στολίζουν απ’ το Νοέμβριο ή θα σκεφτείς από μέσα σου «άσε μας κι εσύ!» γι’ αυτόν που μιλάει ενθουσιωδώς για τα Χριστούγεννα, μπορείς να χαμογελάσεις γλυκά. Γιατί τώρα ξέρεις ότι όλα αυτά είναι εφόδια που μας άφησαν από παλιά  για να προσπαθήσουμε να φωτίσουμε τον κόσμο τριγύρω μας και έτσι να μην μας καταπιεί το σκοτάδι μέσα μας. Όλα αυτά είναι μια προσπάθεια, ενώ είναι το πιο πυκνό σκοτάδι γύρω μας, να αντισταθούμε στο σκοτάδι της ψυχής. 

 

Καλό και φωτεινό μας μήνα!