Από την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας αποδέσμευσε την πληροφορία ότι σχεδιάζει το νέο προοδευτικό Κίνημα τα μέσα ενημέρωσης έχουν σηκώσει το θέμα σε υπερθετικό βαθμό.
Δεν είναι όμως η αντίδραση των media και των social media η αιτία της υπεραντίδρασης των πολιτικών κομμάτων, που αποτυπώθηκε τις προηγούμενες ημέρες.
Οι αγωνίες είναι πολλές όχι μόνο στην Αριστερά η οποία κατά μείζονα λόγο έχει υπαρξιακά ζητήματα να επιλύσει σε αυτή τη φάση ή στο ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη σοσιαλδημοκρατία, αλλά και στη Δεξιά.
Κίνημα εντός και εκτός
Το δημοσίευμα πάντως των New York Times το οποίο φιλοξενήθηκε για αρκετές ώρες στην αρχική του σελίδα στο διαδίκτυο ήταν η επιβεβαίωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει να δουλεύει το Κίνημα των προοδευτικών και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.
Ένα στοιχείο που κατατείνει στο ότι ο κ. Τσίπρας έχει λάβει οριστικά τις αποφάσεις του είναι από τη μια πλευρά η βεβαιότητα με την οποία τον αντιμετωπίζει το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο αυτό.
Σχεδόν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία με τις δηλώσεις τους κορυφαίοι υπουργοί δίπλα στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τις τοποθετήσεις επιχειρούν να ατσαλώσουν την βούληση των οπαδών του κ. Τσίπρα να επανέλθει στα πράγματα.
Οι επιθέσεις στο πρόσωπό του με τα παλιά επικοινωνιακά υλικά δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για να χαράσσονται οι διαχωριστικές γραμμές αι ουσιαστικά τον τροφοδοτούν με το απαραίτητο πολιτικό καύσιμο.
Άμα τη εμφανίσει του ο κ. Τσίπρας προκαλεί την αναγκαία για τη ΝΔ αντισυσπείρωση στη Δεξιά και ταυτόχρονα την επίσης αναγκαία για τη ΝΔ αποσυσπείρωση στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο ακόμη καθορίζεται από το συντηρητικό του εκλογικό σώμα, που επιθυμεί κυβερνητική σταθερότητα και η πλειοψηφία του τρέφει βαθιά αντιΣΥΡΙΖΑ αισθήματα.
Υπαρξιακή αγωνία
Στο ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι εξίσου δραματική με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με άλλους όρους φυσικά.
Το Συνέδριο επί τέσσερις ημέρες κινήθηκε γύρω από το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού με τα στελέχη, άλλα να εργάζονται στην κατεύθυνση άσκησης πίεσης στην Αμαλίας (εκεί είναι τα γραφεία του Ινστιτούτου Τσίπρα) με προτάσεις που παραπέμπουν ακόμη και σε αναστολή λειτουργίας του κόμματος (πρόταση Σπίρτζη) και άλλοι με το να τον πετροβολούν γιατί κάνει ζημιά στο κόμμα του (Πολάκης).
Το συνέδριο της αγωνίας, όπως χαρακτηρίστηκε προτού καν αρχίσει, επιβεβαιώθηκε από τα ίδια τα στελέχη που νιώθουν τον εαυτό τους αποσυνάγωγο όχι από το εγχείρημα Τσίπρα αλλά και από ολόκληρη την κεντροαριστερά.
Πολάκης και Παππάς είναι τέτοια πρόσωπα από τη στιγμή που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας τους άδειασε πανηγυρικά μετά το rebranding και στην πρώτη του κιόλας δημόσια επανεμφάνιση στο περίφημο Συνέδριο της Καθημερινής, όταν πήρε σαφείς αποστάσεις από τους χειρισμούς των υπουργών του στην υπόθεση της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών.
Τα στελέχη που αναμένουν την κίνηση Τσίπρα σαν πολιτικό μάνα εξ ουρανού αποστασιοποιούνται από το ΣΥΡΙΖΑ και από τα όργανα, τα στελέχη που δεν έχουν θέση στο εγχείρημα τον ξορκίζουν σχεδόν ως υπονομευτή.
Όσα καινούρια υλικά πάντως και αν χρειαστούν το μόνο βέβαιο είναι ότι στο νέο σχήμα που έχει στο μυαλό του ο κ. Τσίπρας θα χρειαστεί και τους παλιότερους και τους πιο έμπειρους και τους πιο έμπιστούς του.
Σε όλα αυτά ο Σωκράτης Φάμελλος το μόνο που έχει να ελπίζει είναι να μην αποχωρήσουν και άλλοι και το κυριότερο να μην αποστασιοποιηθούν ακόμη περισσότεροι από το ΣΥΡΙΖΑ απαξιώνοντάς τον με την μη τη συμμετοχή τους στα κορυφαία όργανα όπως η Κεντρική Επιτροπή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχει κάνει τον κύκλο του είπε ο γραμματέας της Νεολαίας Πάνος Λαμπρινίδης με την πλειοψηφία των συνέδρων να γνέφει στον νεολαίο καταφατικά.