Κεντροαριστερά; Ναι, καμιά αντίρρηση. Αλλά τι ακριβώς Κεντροαριστερά έχει στο μυαλό του ο καθένας;
Η χώρα ζει στη δίνη μιας πόλωσης που θυμίζει άλλες εποχές. Εκείνες που κοντραριζόταν μέχρις εσχάτων το ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. Όμως σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Η Δεξιά, αλλάζοντας λεοντή, προσπαθεί για άλλη μια φορά να εισχωρήσει στον λεγόμενο Κεντρώο χώρο και αντίπαλός της δεν είναι η Σοσιαλδημοκρατία ή ένα παρεμφερές κόμμα, αλλά ένα λαϊκίστικο συνονθύλευμα που πασχίζει για την εξουσία.
Την τελευταία τριετία επαληθεύεται και στη χώρα μας η θεωρία των δύο άκρων που δημιουργούνται σε περιόδους μεγάλων κρίσεων.
Ήδη μαχητές των δύο πλευρών έχουν πάρει θέση στην αρένα. Ακροδεξιοί που συνεχώς αυξάνονται και Αριστεροί λαϊκιστές που στην ουσία μιλούν για την αναπαραγωγή ενός μοντέλου που έχει αποτύχει.
Όσο ποτέ λείπει η Κεντροαριστερά. Κι ενώ σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε, θα υπάρξουν ενστάσεις για το τι ακριβώς θα είναι αυτή η παράταξη που κάποτε στεγαζόταν κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι μόνο.
Ας το δούμε όμως. Τι θα είναι αυτή η Σοσιαλδημοκρατία;
Συγκάλυψη του νεοφιλελευθερισμού ή ένα πραγματικά ριζοσπαστικό κίνημα; Χάιδεμα των αδυναμιών του συστήματος ή πραγματικές και επώδυνες μεταρρυθμίσεις;
Θα θέλει μια χώρα στην περιφέρεια της Ευρώπης ή ένα εύρωστο κράτος ισότιμο εταίρο σε μια άλλη Ευρώπη που θα υιοθετήσει μία ταχύτητα για όλα τα μέλη της; Η νέα και αναγκαία Σοσιαλδημοκρατία τι κράτος θέλει να έχει; Μεγάλο και γραφειοκρατικό Κράτος που θα βολεύει -με διαφόρους τρόπους τα στελέχη της- ή μικρό και ευέλικτο που θα φροντίζει την ομαλή λειτουργία της Αγοράς αλλά και του Κράτους Πρόνοιας; Το νέο αυτό σχήμα που θα καλύψει το υπάρχον κενό πώς θα πετύχει και πώς εννοεί την Ανάπτυξη; Τύπου Βραζιλίας με το ένα τρίτο του πληθυσμού αποκλεισμένο από την κοινωνία και κάτω από τα όρια της φτώχειας ή ισορροπημένης ανάπτυξης που θα οφείλεται στην αύξηση της παραγωγής; Απατώντας σε αυτό το ερώτημα απαντάω και στο ποια φορολογική μεταρρύθμιση θα κερδίσεις.
Και εύλογο είναι το ερώτημα που ακολουθεί. Ποιοι εμπνέουν και δημιουργούν τη Νέα Ριζοσπαστική Σοσιαλδημοκρατία; Παλιοί μεταρρυθμιστές που σωστά ή λάθος ταυτίστηκαν με το πελατειακό Κράτος ή με κυβερνήσεις σκανδάλων; Μπορούμε με παλιά τελικά να χτίσουμε το καινούργιο, το ριζοσπαστικό, το προοδευτικό, το πραγματικά αναπτυξιακό που θα στηρίζεται σε ένα μοντέλο βαθιά μεταρρυθμιστικό; Τα ερωτήματα είναι μεγάλα αλλά οι απαντήσεις εύκολες.
Πρέπει πλέον όσοι μιλούν για την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία να μιλήσουν συγκεκριμένα και όχι αόριστα. Να απαντήσουν στα φλέγοντα προβλήματα του λαού, να τον προβληματίσουν και όχι να τον κολακεύουν. Να του πουν την αλήθεια για την ανάπτυξη αλλά και την αναδιανομή του πλούτου.
Να του πουν τις διαφοροποιήσεις με τον νεοφιλελευθερισμό και τον κρατισμό και να του δείξουν το νέο deal που επιθυμούν να κάνουν με την κοινωνία.
Η Σοσιαλδημοκρατία, η Αριστερά της δημοκρατίας δεν μπορεί να είναι χόμπι. Είναι κοινωνική ανάγκη και δεν μπορεί να περιορίζεται απλώς στους τοίχους κομματικών γραφείων.