Στα αβαθή προσάραξε το σκάφος της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει συμμαχίες στην διεθνή σκηνή, έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται αναλόγως των καταστάσεων που αντιμετωπίζει. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Το Τούρκο-Λιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ, η ακύρωση της συμφωνίας για την αγορά των Γαλλικών φρεγατών, η μετατροπή του ναού της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί και η έλλειψη πρωτοβουλίας της κυβέρνησης για την προστασία του μνημείου.
Σε καμία των παραπάνω περιπτώσεων δεν υπήρξε σχέδιο για άμεση αντίδραση και σε όλες τις περιπτώσεις το κυβερνητικό επιτελείο φάνηκε να αιφνιδιάζεται. Όπως δείχνουν τα γεγονότα το Μαξίμου δεν έχει στρατηγική, αλλά αντιμετωπίζει την κατάσταση κατά το δοκούν. Στην προσπάθειά του ο Πρωθυπουργός να ευχαριστήσει τους πάντες εφαρμόζει διαφορετική τακτική από το υπουργείο εξωτερικών, το οποίο πληροφορείται τα γεγονότα κατόπιν εορτής. Αυτό έγινε γνωστό όταν αποκαλύφθηκε η συνάντηση υπηρεσιακών παραγόντων της Ελληνικής και της Τουρκικής πλευράς, η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια.
Η δημιουργία ενός πλαισίου ικανοποίησης όλων όσων εμπλέκονται σε υποθέσεις που μας αφορούν ως χώρα, έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Έτσι κατόπιν της δυσαρέσκειας της Αμερικανικής πλευράς για την συμφωνία αγοράς φρεγατών από τη Γαλλία, η οποία εκδηλώθηκε έντονα με την ακύρωση του ταξιδιού του υπουργού εθνικής άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει πίσω την υπογραφή της, έχοντας πλέον εκτεθεί ανεπανόρθωτα.
Αν συνεχίσει την ίδια πολιτική η κυβέρνηση, το σκάφος της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα ρυμουλκηθεί από την αστερόεσσα, αλλά σε λιμάνι κάτω από την ερυθρά ημισέληνο με ότι αυτό συνεπάγεται για τα εθνικά συμφέροντα.