Πρόκειται για επιχειρηματίες και δικηγόρους που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες των offshore εταιρειών – Τεράστιο πλήγμα και για τον αθλητισμό με δεκάδες ονόματα να έχουν βγει στην δημοσιότητα
Στο «μάτι του κυκλώνα» πάντως βρίσκεται κυρίως η Ουκρανία, η Ρωσία, η Κολομβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Νιγηρία, η Βραζιλία, η Ανγκόλα, η Ιορδανία και η Βενεζουέλα. Και αυτό, επειδή σε κάθε χώρα από αυτές αρκετοί εν ενεργεία πολιτικοί φαίνεται να εμπλέκονται στο νέο οικονομικό σκάνδαλο. Να θυμίσουμε ότι πέντε χρόνια νωρίτερα, τα Panama Papers είχαν οδηγήσει στην πτώση δύο κυβερνήσεων, στην Ισλανδία και στο Πακιστάν για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Κάθε ώρα που περνάει έρχονται στο φως της δημοσιότητας ιστορίες που αποτυπώνουν την αμετροέπεια και την απληστία πολιτικών ηγετών. Κάποιες από αυτές αν δεν ήταν για κλάματα, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τραγελαφικές. Χαρακτηριστική αυτή με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Αλίγεφ, ο οποίος απέκτησε ακίνητα ανά την υφήλιο, ύψους σχεδόν 40 εκ ευρώ, κρύβοντάς τα σε διάφορες offshore, οι οποίες μετά από έρευνα αποδείχθηκε ότι ανήκουν στον… 11χρονο γιό του.
Πρόκειται για έναν πολιτικό, ο οποίος στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για διαφθορά, αλλά πρώτη φορά αυτή αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο. Ενδεικτική της απληστίας που χαρακτηρίζει επιφανείς προσωπικότητες, που μέχρι τώρα αντιμετωπίζονταν με σεβασμό, είναι και η υπόθεση του Ντάγκλας Λάτσφορντ. Ο άνδρας αυτός κυριάρχησε στην πολιτιστική σκηνή της Καμπότζης για δεκαετίες. Αγαπήθηκε από το λαό της χώρας ως εμπειρογνώμονας και ευεργέτης της. Το νέο σκάνδαλο αποκαλύπτει ότι μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν αρχαιοκάπηλος, έχοντας κλέψει τεράστιο πολιτιστικό πλούτο της χώρας που υποτίθεται ότι αγαπούσε. Έχοντας ως βάση του τη Μπανγκόκ, ο Λάτσφορντ αγόραζε γλυπτά, τα οποία είχαν λεηλατηθεί από τους αρχαίους χώρους της Καμπότζης από οργανωμένους εγκληματίες και στη συνέχεια τα προωθούσε σε διάσημους εμπόρους του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης και του Παρισιού. Τα περισσότερα μέσω offshore κατέληξαν σε ιδιωτικές συλλογές. Η Καμπότζη ανακοίνωσε ότι θα απαιτήσει την επιστροφή αυτών.
Όπως είναι λογικό, κάθε χώρα ασχολείται με τα δικά της «άπλυτα». Στην Ελλάδα δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος νυν ή πρώην πολιτικός. Παρόλα αυτά, στα μέσα Οκτωβρίου αναμένεται να δημοσιευθούν και τα ονόματα των 283 Ελλήνων. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για επιχειρηματίες και δικηγόρους που εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες των offshore εταιρειών, προστατεύοντας έτσι τα στοιχεία των πελατών τους. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία προς το παρόν φαίνεται να βγαίνει «λάδι» σε σχέση με άλλες χώρες, η Κύπρος έχει υποστεί ήδη ένα τεράστιο πλήγμα. Δεν πρόκειται μονάχα για την εμπλοκή του δικηγορικού γραφείου του προέδρου της Νίκου Αναστασιάδη. Προκύπτουν πολλές αμφιλεγόμενες οικονομικές δραστηριότητες Ρώσων ολιγαρχών, πολλοί από τους οποίους είχαν, μάλιστα, λάβει και τη χρυσή βίζα. Γεγονός που εκθέτει ακόμα περισσότερο την χώρα. Να θυμίσουμε πάντως ότι είναι η τρίτη φορά που το δικηγορικό γραφείο του κ. Αναστασιάδη βρίσκεται στο επίκεντρο αποκαλύψεων διεθνών οργανισμών διερευνητικής δημοσιογραφίας.
Ο παγκόσμιος αθλητισμός πλήττεται από το σκάνδαλο μεγατόνων, καθώς είναι δεκάδες τα ονόματα που βρίσκονται στη λίστα. Μεταξύ αυτών είναι ο Γκουαρντιόλα, ο Ποτσετίνο, ο Χαβιέρ Μασεράνο, ο Ντι Μαρία και ο Κάρλος Αντσελότι.
Οι αντιδράσεις μέχρι στιγμής ποικίλουν. Κάποιοι αρνιούνται κάθε εμπλοκή. Άλλοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και άλλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι «θα καταπολεμήσει τα αθέμιτα σχέδια που δίνουν ώθηση στις μεγάλες εταιρείες» μετά τις αποκαλύψεις. «Έφτασε η ώρα να ασχοληθούμε με τους εργατικούς Αμερικανούς και να διασφαλίσουμε ότι οι υπερπλούσιοι θα πληρώνουν το δίκαιο μερίδιό τους». Το Κρεμλίνο συνεχίζει να υποβαθμίζει τις αποκαλύψεις. Και αυτό παρ’ότι αυτές ακουμπούν τον ίδιο το Ρώσο πρόεδρο μέσω του στενού του κύκλου. Πληθαίνουν και οι χώρες που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ανακοίνωσαν πώς θα επικεντρωθούν μέσω επισταμένων ερευνών στο θέμα αυτό. Αντιθέτως, ο Τσέχος πρωθυπουργός που εμπλέκεται προσωπικά εξαπέλυσε μία ανηλεή επίθεση προς τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν στην έρευνα. «Ήμουν σίγουρος ότι θα έβρισκαν έναν τρόπο να με πλήξουν πριν από τις εκλογές». Για την ουσία της υπόθεσης, όμως, δεν είπε κουβέντα. Για το πώς δηλαδή χρησιμοποίησε μία offshore, ώστε να αποκτήσει μία παραθαλάσσια έπαυλη στη Γαλλία, αποφεύγοντας τη φορολογία αυτής.