Ήταν αναμενόμενη η κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να παραιτηθεί από την βουλευτική έδρα . Και όμως πολλοί έδειξαν να αιφνιδιάζονται . Ίσως αυτό ήθελαν να δείξουν . Η κίνηση του Τσίπρα ήρθε ως ένα βάλσαμο του Μητσοτάκη . Είναι πρώτη φορά που η εξωτερική πολιτική της χώρας αντιμετωπίζει μέγιστα προβλήματα . Η ασυνεννοησία της Ελληνικής πλευράς με την Κυπριακή πλευρά σχετικά με το καλώδιο , η υποβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας μας σε σχέση με εκείνης της Τουρκίας , η δειλή θέση της χώρας απέναντι στα νέα δεδομένα του Παλαιστινιακού, η δυσφήμιση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά και της Ελληνικής κυβέρνησης από την πλευρά της Ευρωπαίας εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι .
Και όμως ο πρωθυπουργός για άλλη μία φορά έχει την δυνατότητα να αλλάξει τα δεδομένα με την είσοδο του πρώην πρωθυπουργού στην κεντρική πολιτική σκηνή . Το αντι- Τσίπρα πολιτικό αίσθημα της κοινής γνώμης είναι ακόμη δυνατό . Ναι μεν υπάρχει ένα 19 τα εκατό που θα μπορούσε να ψηφίσει ένα καινούργιο κόμμα Τσίπρα αλλά υπάρχει ένα 81 τα εκατό που δεν θέλει να ακούει ένα τέτοιο κόμμα . Και όμως οι προβλέψεις του κυβερνώντος κόμματος μπορεί να κάνουν λάθος . Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ποιοι θα αποτελούν το νέο κόμμα ? Και αν εισχωρήσει η Κυρία Καρυστιανού σε αυτό , ποιο θα είναι το ποσοστό που θα λάβει ? Φυσικά σημαντικό ρόλο θα έχει ο πολιτικός χρόνος . Ο πολιτικός χρόνος που θα ιδρυθεί το κόμμα αλλά κυρίως ο πολιτικός χρόνος που θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές .
Αρκετοί από τον ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται να ικετεύουν να βρεθούν στο νέο κόμμα. Και όμως αυτή η εικόνα για τους κεντρώους ψηφοφόρους δεν είναι μία καλή εξέλιξη . Αυτοί φυσικά δεν επιθυμούν την επιστροφή των Συριζαίων ,τουλάχιστον στην θέση της αντιπολίτευσης . Αρκετοί από τους ψηφοφόρους πάντα έλεγαν ότι ο Τσίπρας βρισκόταν σε λάθος κόμμα . Ότι στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ αριστερός . Αν υπάρξει σημαντικός αριθμός μέτριων πολιτικών αριστερής προέλευσης, τότε το εγχείρημα δεν θα έχει καμία τύχη . Φυσικά το αριστερό πρόσημο είναι αναγκαίο αλλά όχι αναγκαία η μετριότητα. Φυσικά δεν αναφέρομαι στον Γιώργο Χουλιαράκη , έναν άξιο πολιτικό και οικονομολόγο .
Ο Αλέξης Τσίπρας , όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος , θα επανέλθει ως κεντροαριστερός . Ας μην ξεχάσει όμως κάτι . Ίσως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία κεντροαριστερή ορθολογική πρόταση . Την πρόταση του ΠΑΣΟΚ . Ναι μεν αντιμετωπίζει δημοσκοπικά προβλήματα. Επίσης , η εσωκομματική αντιπολίτευση της Ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας καθημερινά τονίζει λάθη και παραλείψεις. Και όμως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει επικοινωνιακές αδυναμίες αλλά έχει και θέσεις , και η πιο σημαντική θέση του Νίκου Ανδρουλάκη είναι η θέση του στεγαστικού προβλήματος , της αντιμετώπισης της αύξησης της τιμής των ενοικίων. Ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να μην επανέλθει με σκοπό την δεύτερη άλωση του ΠΑΣΟΚ . Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει περίπτωση πριν τις εκλογές να γίνουν δημόσιες δηλώσεις περί κοινού καθόδου των δύο ανταγωνιστικών κομμάτων . Εύκολο είναι το συμπέρασμα ότι και πάλι οι εξελίξεις θα ευνοήσουν την Νέα Δημοκρατία.
Η απορία που δεν έχει απαντηθεί αλλά αναγκαστικά θα απαντηθεί στο μέλλον είναι τα πρόσωπα που θα διαλέξει ο Τσίπρας από την πολιτική δεξαμενή της κεντροαριστεράς . Οι ευνοϊκές δηλώσεις υπέρ του πρώην πρωθυπουργού από την πλευρά του Γιώργου
Παπανδρέου αλλά και του δημάρχου των Αθηνών Χάρη Δούκα είναι δεδομένες . Είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο ότι θα ενταχθούν στο νέο κόμμα . Τα αξιόλογα πολιτικά πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ ταυτίζονται με τον τωρινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και δεν υπάρχει περίπτωση να μετακινηθούν σε άλλο κόμμα . Αν ο Τσίπρας δεν βρει αξιόλογα στελέχη κεντροαριστερού χώρου , τότε η επανάληψη της πολιτικής πρότασης θα έχει χαρακτήρα φάρσας . Ας μην απορήσετε ότι ίσως βρει στελέχη Καραμανλικής προέλευσης . Άλλωστε υπάρχει προηγούμενο . Ας μην ξεχνάμε την άτυπη συμφωνία Καραμανλή – Τσίπρα κατά του Σαμαρά . Ποιος μπορεί να μην προβλέψει μία συμμαχία Καραμανλή – Τσίπρα κατά Μητσοτάκη ? Φυσικά το τελευταίο σχόλιο δεν έχει καμία σχέση της κεντροαριστεράς αλλά η πολιτική δεν παίζεται μόνο σε μία πολιτική σκηνή αλλά βασικά οι πολιτικές αποφάσεις οργανώνονται στο προσκήνιο .
Μία άλλη περίμετρος που δεν θα αγνοήσουμε είναι ότι ο Τσίπρας έχει διαφορετική σχέση με τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης . Το στρατηγικό λάθος που έκανε κατά το παρελθόν να κατηγορεί συνεχώς εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια ήταν στρατηγικό . Οι πολιτικές του υπουργού Παππά ζημίωσαν τα έσοδα των καναλιών . Όμως ο Αλέξης Τσίπρας είναι αποφασισμένος να αλλάξει στρατηγική .
Και η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Υπάρχει περίπτωση ο Τσίπρας να πετύχει ? Τα λάθη ακόμη τον κυνηγάνε . Το βιβλίο του που θα δημοσιευτεί είναι μία ευκαιρία . Ευκαιρία για αυτοκριτική, για συγνώμες στον Ελληνικό λαό αλλά και συγνώμες στους πολιτικούς του αντιπάλους που χρεώθηκαν το σκάνδαλο Novartis . Ας υποθέσουμε ότι αυτό θα το κάνει . Όμως ένα κουρασμένο εκλογικό σώμα είναι έτοιμο να ακούσει ξανά τον Τσίπρα και τον Σαμαρά ? Το μόνο σίγουρο είναι ένα . Αν ο Τσίπρας ενώσει την κεντροαριστερά τότε ναι, ένα ιστορικό πολιτικό γεγονός θα συμβεί . Σε αντίθετη περίπτωση θα αποτελέσει ένας πρωταγωνιστής μία νέας διαίρεσης του κεντροαριστερού χώρου . Μίας νέας τελικής διαίρεσης .