Έκανα μετάβαση από τον χορό στο θέατρο και ένιωσα ότι για να καλύψω έναν καλό ηθοποιό, πρέπει να «πεθάνει» ο χορευτής, πρόσθεσε
Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα αργά», ο χορευτής και ηθοποιός αναφέρθηκε στο «ταξίδι του κόπρου» το οποίο κάνει όπως λέει και τόνισε πως νιώθει ωραία που στηρίζεται στον εαυτό του, καθώς έτσι δεν είναι ποτέ αδικημένος. «Όταν βρέθηκα σε αυτή τη χώρα κι έπρεπε να προσαρμοστώ, από Βάνιας έγινα Γιάννης και μετά Ιβάν. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσα να με γνωρίζουν όλοι χωρίς να γνωρίζω εγώ τον εαυτό μου. Είμαι σε ένα στάδιο που θέλησα να με γνωρίσω, χωρίς να παραμένω μόνιμα στο ότι πρέπει κάποιος να με προσέξει. Είναι σπουδαίο το ταξίδι του “κόπρου”. Είναι ωραίο να πέφτεις, να σηκώνεσαι και να στηρίζεσαι στον εαυτό σου. Έτσι, δεν βρίσκεσαι και ποτέ αδικημένος. Τελευταία βλέπω πολλούς ανθρώπους που νιώθουν αδικημένοι. Εγώ προσπαθώ να στρέφω τα βέλη στον εαυτό μου», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη σημασία της ισορροπίας, ειδικά όταν έχει οικογένεια, τονίζοντας πως η απόφασή να βγει από τη δύσκολη φάση που περνούσε με το αλκοόλ ήταν προσωπική επιλογή. «Δεν είναι ότι βρέθηκα σε μια αποτοξίνωση. Όπως βρέθηκα σε μια σκοτεινή περίοδο, έτσι αποφάσισα και να βγω από αυτή. Το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το αλκοόλ, αλλά πόσο μπορούμε να βάλουμε ισορροπίες. Όταν έχω δύο κορίτσια, δύο σκυλιά, μια σύζυγο, μόνο τυχερός μπορώ να αισθανθώ. Πρέπει να έχεις άλυτα σκοτάδια για να παραμένεις στον βούρκο και να μη θες να παραμείνεις υγιής», εξήγησε.
Επίσης, αποκάλυψε ότι ο θάνατος του πατέρα του τον έκανε να σταματήσει τον χορό, ενώ η μετάβαση στο θέατρο αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στη ζωή του. Όπως είπε, για να γίνει καλός ηθοποιός, έπρεπε να αφήσει πίσω την ταυτότητα του χορευτή. Ο Σβιτάιλο μίλησε επίσης, για το bullying που δέχτηκε και το πώς επανέφερε τον εαυτό του σε φυσική και ψυχική ισορροπία,
«Από τότε που πέθανε ο πατέρας μου δεν μπόρεσα να χορέψω ξανά. Έκανα και μια ωραία μετάβαση από τον χορό στο θέατρο. Κυνήγησα το όνειρό μου, ταξίδεψα και ένιωσα ότι για να καλύψω έναν καλό ηθοποιό έπρεπε να “πεθάνει” ο χορευτής. Το κάθε πράγμα έχει το βάρος του. Ήθελα να βουτήξω στο θέατρο χωρίς να κουβαλάω τις χορευτικές μανιέρες. Δέχτηκα bullying που από εκεί που με είδαν ως χορευτή με είδαν σε σίριαλ να είμαι 140 κιλά. Όταν αποφάσισα να επαναφέρω τον εαυτό μου, ξεκίνησα να κάνω πράγματα που αγαπώ, όπως το να παίζω μπάσκετ. Ξεκίνησα τρεξίματα, μεθοδικά, ήξερα ότι ήταν μακροπρόθεσμο το θέμα. Δεν περίμενα να γίνει η αλλαγή σε έναν μήνα», είπε κλείνοντας.