Μαθηματικά: Δυσκολεύονται περισσότερο όσοι μετρούν με τα δάκτυλα; Έρευνα δίνει μια απροσδόκητη απάντηση

Οι ειδικοί επαναξιολογούν κάτι που μέχρι πρότινος αποτελούσε ένδειξη δυσκολίας, αποκαλύπτοντας ότι θα μπορούσε αντιθέτως να σηματοδοτεί ανεπτυγμένη νοημοσύνη

Στα πρώιμα στάδια της εκπαίδευσης, πολλά παιδιά χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους όταν μετρούν. Είναι ένας τρόπος να υπολογίσουν σωστά και να μην κάνουν λάθη. Σε κάποιους, μάλιστα, η συνήθεια αυτή παραμένει και στην ενήλικη ζωή. Οι εκπαιδευτικοί διχάζονται σχετικά με το μέτρημα στα δάχτυλα.

Για κάποιους, αυτό φανερώνει ότι ένα παιδί δυσκολεύεται με τα μαθηματικά, ενώ άλλοι αντίθετα πιστεύουν ότι αντικατοπτρίζει προηγμένη αριθμητική κατανόηση. Πολλοί εκπαιδευτικοί εξακολουθούν να μην είναι σίγουροι αν πρέπει να ενθαρρύνουν ή να αποθαρρύνουν το μέτρημα με τα δάχτυλα. «Οι προϋπάρχουσες έρευνες δεν έδιναν μια σαφή απάντηση», δήλωσε η δρ. Catherine Thevenot, μία εκ των επικεφαλής ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης. Αυτό αποτέλεσε και το κίνητρο των ειδικών να διερευνήσουν περαιτέρω το θέμα αυτό.

Η μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο Child Development, αναδεικνύει μια διάσταση που έρχεται σε αντίθεση με ό,τι πιστεύαμε: Η απαρίθμηση με τα δάχτυλα θα μπορούσε να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη βελτίωση των αριθμητικών δεξιοτήτων σε παιδιά ηλικίας νηπιαγωγείου. Τα νέα ευρήματα υποστηρίζουν, λοιπόν, ότι το μέτρημα στα δάχτυλα είναι πιο πιθανό να μαρτυρά ανεπτυγμένη νοημοσύνη και όχι κάποια δυσκολία. Οι ειδικοί που κρύβονται πίσω από τη νέα μελέτη πιστεύουν ότι τα παιδιά αυτά έχουν ήδη αρχίσει να κατανοούν αφηρημένες αριθμητικές έννοιες, κατανοώντας ότι μια ποσότητα μπορεί να αναπαρασταθεί με διάφορους τρόπους. Πιθανή ένδειξη δυσκολιών μπορεί να αποτελεί το μέτρημα στα δάχτυλα μετά την ηλικία των 8 ετών, προσθέτουν οι ειδικοί.

Στόχος της μελέτης ήταν να διαπιστωθεί αν τα παιδιά που δεν χρησιμοποιούν εκ φύσεως την απαρίθμηση με τα δάχτυλα μπορούν να τη διδαχθούν, καθώς και αν αυτό θα βελτίωνε τις αριθμητικές τους επιδόσεις. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε 328 παιδιά νηπιαγωγείου, ηλικίας 5-6 ετών. Τα παιδιά στρατολογήθηκαν μέσω των δασκάλων τους, οι οποίοι συμμετείχαν εθελοντικά στο πείραμα και έλαβαν εκπαιδευτικό υλικό μέσω ενός ψηφιακού παιδαγωγικού δικτύου. Το πείραμα περιελάμβανε αρχικά τεστ, δύο εβδομάδες εκπαίδευσης, ένα τελικό τεστ και ένα τελευταίο μετά από καιρό.
Διαβάστε περισσότερα στο kontasou.com