«Τα εν οίκω μη εν δήμω» έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, θέλοντας να τονίσουν πως τα οικογενειακά θέματα δεν πρέπει να εκτίθενται δημόσια.
Δυστυχώς αιώνες μετά η ενδοοικογενειακή βία συνεχίζει να είναι το κρυφό κοινό μυστικό, ενώ αρνητική αίσθηση προκαλούν τα χαμηλά ποσοστά καταγγελιών στην αστυνομία.
Ο κορωνοϊός και ο εγκλεισμός των πολιτών στις οικείες τους έχουν συμβάλει στην αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, μετατρέποντας το σπίτι από προσωπικό καταφύγιο σε κολαστήριο.
Η ενδοοικογενειακή βία έχει διάφορες μορφές μπορεί να είναι σεξουαλική, λεκτική, συναισθηματική και σωματική. Πρέπει να σημειωθεί πως αυτή η μορφή βίας είναι ένα διαχρονικό κοινωνικό πρόβλημα ανεξαρτήτου ηλικίας, θρησκείας, φύλου και κοινωνικής τάξης.
Προσεγγίζοντας κοινωνιολογικά το ζήτημα, οικογενειακοί λόγοι, οικονομικοί και κοινωνικοί εμποδίζουν το θύμα να αντιδράσει.
Το στίγμα της πατριαρχίας είναι έντονο και δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Η βία θεωρείται ως μία φυσιολογική συμπεριφορά στον κοινωνικό περίγυρο. Το αίσθημα της ντροπής αποτρέπει γυναίκες από το να ζητήσουν βοήθεια. Ο φόβος της κριτικής και της έκθεσης αποπροσανατολίζουν το θύμα και συντηρούν το πρόβλημα.
Είναι υψίστης σημασίας ο γονέας ενός παιδιού να είναι ευτυχισμένος, γιατί έτσι και το παιδί θα είναι ευτυχισμένο. Οι διαμάχες και οι εντάσεις μεταφέρουν την αρνητική ενέργεια στο παιδί, το οποίο σύντομα θα εκδηλώσει αρνητική συμπεριφορά. Ο φαύλος κύκλος της βίας πρέπει να σταματήσει και να μην διαιωνιστεί στις επόμενες γενιές. Κάθε παιδί πρέπει να μεγαλώνει και του αξίζει να μεγαλώνει σε ένα ήρεμο, ασφαλές και σταθερό οικογενειακό περιβάλλον.
Η συναισθηματική εξάρτηση από τον θύτη είναι μία συχνή μορφή ανθρώπινης σχέσης. Σε αυτή την δυσλειτουργική σχέση, ο θύτης και το θύμα συνυπάρχουν και αλληλεξαρτώνται. Η ψυχολογική βοήθεια και στήριξη και των δυο μερών είναι απαραίτητη. Η ενδυνάμωση του θύματος θα τερματίσει την υποταγή του στο θύτη και θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και αυτοκυριαρχία του.
Αξίζει να σημειωθεί πως είναι η ενδοοικογενειακή βία είναι η κορυφή του παγόβουνου. Εξετάζοντας το ψυχολογικό προφίλ του θύτη πρέπει να ερευνήσουμε και να μελετήσουμε τη ρίζα του προβλήματος.
Το θύμα πρέπει να βρει το θάρρος και να ζητήσει βοήθεια. Δυστυχώς, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλλονται στην αστυνομία είναι ελάχιστα.
Υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών που δεν γνωρίζει τα νομικά του δικαιώματα. Αυτές οι γυναίκες πρέπει να αισθανθούν ασφάλεια και προστασία. Η ενδοοικογενειακή βία είναι έγκλημα και τιμωρείται. Τα θύματα θα πρέπει να βρουν τη δύναμη και να αντιδράσουν ζητώντας ψυχολογική και νομική υποστήριξη.
Οι διατάξεις του Ν. 3500/2006, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 312 και 333 του νέου Ποινικού Κώδικα, αντιμετωπίζουν το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας, σε όλες του τις μορφές, ψυχολογικής, σωματικής, σεξουαλικής και συναισθηματικής.
Αν γνωρίζετε κάποιον που υφίσταται ενδοοικογενειακή βία ή οποιαδήποτε είδος βίας, καλέστε εσείς την αστυνομία. Αν είστε θύμα καλέστε στο 100 ή στείλτε γραπτό μήνυμα στο 100 δηλώνοντας τα στοιχεία σας και το είδος της επείγουσας ανάγκης.
Η αγάπη δεν πρέπει να εξομοιώνεται με τη βία. Η αγάπη δεν αφήνει μώλωπες στο σώμα σου, δεν προκαλεί δάκρυα και δεν σε στέλνει στο νοσοκομείο. Οι προσωπικές σχέσεις δεν είναι ένα ρινγκ, όπου κερδίζει ο πιο δυνατός σύζυγος. Μία υγιής σχέση βασίζεται στην αγάπη, τη στήριξη και το σεβασμό. Τα σωματικά τραύματα κάποτε θα επουλωθούν, της ψυχής όμως θα είναι πάντα ανοιχτά. Υπομένεις, επιμένεις και περιμένεις να αλλάξει. Φύγε δεν θα αλλάξει. Άλλωστε όπως έχει πει και ο μεγάλος λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης : το ίδιο λάθος δεν γίνεται δύο φορές. Τη δεύτερη φορά δεν είναι λάθος είναι επιλογή….