Η παράσταση «Το Κορίτσι μου» είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία που μιλάει για την ανθρώπινη ύπαρξη και την ισορροπία ανάμεσα στην αγάπη και την εξάρτηση με στόχο την επιβίωση. Με αφορμή αυτόν τον συγκλομνιστικό μονόλογο, συναντήσαμε με τον Γιώργο Παράσχο και μας μιλήσαμε για όλα όσα αφορούν το έργο αλλά και τον ίδιο..
Ο Γιώργος Παράσχος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα. Κατεβαίνοντας στην Αθήνα σπούδασε υποκριτική στην Ανώτερη σχολή δραματικής τέχνης «Πρώτη πράξη» του Τάσου Χαλκιά και πριν καν αποφοιτήσει άρχισε να εργάζεται στο θέατρο και κατόπιν στην τηλεόραση σε σειρές όπως «Κλεμμένα όνειρα», «Με τα παντελόνια κάτω», «Ήλιος» και «Μόλις χθες». Το 2013 συνεργάστηκε με την Ελένη Μενεγάκη στην εκπομπή «Ελένη» ενώ συμμετείχε και στην ψυχαγωγική μουσική εκπομπή του Mega «Just the two of us». H πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη ήταν το 2011 στην υπερπαραγωγή του Γιάννη Σμαραγδή «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» ενώ χαρακτηριστική ήταν και η συμμετοχή του στην κωμωδία «Βachelor 3» του 2018. Φέτος συμμετείχε στην πετυχημένη ταινία του Κώστα Χαραλάμπους «Καπετάν Μιχάλης». Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με σημαντικούς σκηνοθέτες σε μεγάλες υπερπαραγωγές όπως πχ «Ας ερχόσουν για λίγο» του Δημήτρη Μαλισσόβα, «Ζορμπάς» με τον Γρηγόρη Βαλτινό και οι sold «Μάγισσες της Σμύρνης» του Σταμάτη Φασουλή. Αξιοσημείωτος ήταν και ο ρόλος του στην παιδική παράσταση της Κάρμεν Ρουγγέρη «Οι άθλοι του Ηρακλή».
Ε.Π.: Να πούμε λίγα πράγματα για το έργο; Πώς προέκυψε το κείμενο; Με ποια αφορμή;
Γ.Π.: Η αφορμή ήταν αυτή η ιστορία αυτού του ανθρώπου. Το δουλεύαμε μαζί με τον Χρήστο Κωνσταντίνου καιρό….αφορμή… να δείξουμε, να καταλάβουμε την πλευρά αυτών των ανθρώπων και να μπούμε σε μία διαδικασία να τους καταλάβουμε, να τους βοηθήσουμε.
Ε.Π.: Μονόλογος, ένα απαιτητικό είδος που θέλει ιδιαίτερη μαεστρία για να κρατήσει το ενδιαφέρον των θεατών.. Πώς προσεγγίσατε το έργο;
Γ.Π.: Και στα δύο θα σου πω με αλήθεια-ρεαλισμό. Αυτό θέλει ο κόσμος και αυτό το παίξιμο πρέπει να έχει ο ηθοποιός στη σκηνή.
Ε.Π.: Υπήρχαν δυσκολίες και πώς ξεπεράστηκαν; Σας άγχωσε κάτι και γιατί;
Γ.Π.: Δυσκολίες υπήρχαν οι κλασικές όπως σε κάθε παράσταση, όμως είναι με τόσο αγάπη και πάθος δοσμένο όλο το έργο… Αγχώθηκα μόνο για το αν θα βγει το αποτέλεσμα έτσι όπως το φανταστήκαμε.
Ε.Π.: Αγάπη – Εξάρτηση, πιστεύετε ότι συνδέονται; Είναι ο δρόμος της αγάπης που οδηγεί στην εξάρτηση και είναι αγάπη μια τέτοια σχέση;
Γ.Π.: Η αγάπη είναι σαν μία πλαστελίνη που θα την πλάθουμε εμείς ως προς τον εαυτό μας…. Αυτό πρέπει να καταλάβουμε… Γιατί μέσα από την εξάρτηση βγαίνει εγωισμός ως προς τα θέλω και τα πρέπει του εγώ μας
Ε.Π.: Πώς προσεγγίζετε το κάθε έργο; Έχετε κάποια αρχικά κριτήρια επιλογής και κατόπιν προσέγγισης;
Γ.Π.: Αυτό κανονικά είναι δουλειά του σκηνοθέτη, του παραγωγού…. Η προσέγγιση όμως παίζει το πιο σπουδαίο ρόλο…Η προσέγγιση είναι το σημείο g για να μην μπούμε στην παγίδα να παίζουμε σε κάθε έργο, σε κάθε ρόλο να παίζουμε το ίδιο.
Ε.Π.: Πώς χτίζεται ένας θεατρικός χαρακτήρας; Πώς ο ηθοποιός οδηγείται στο χτίσιμο ενός ρόλου; Πώς δίνει «ζωή» στη σκηνή και πώς ο σκηνοθέτης επηρεάζει αυτό το ταξίδι;
Γ.Π.: Σκηνοθέτης – ηθοποιός δεσμός σοβαρός…. Εγώ προσεγγίζω τον ρόλο όπως μου έμαθε ένας από τούς δασκάλους μου, ο Γιώργος Καραμήχος…μέσα από ένα ζώο…και μετά όλα τα άλλα..
Ε.Π.: Ο ηθοποιός ζει στη σκηνή μέσω του ρόλου του…Πόσο εύκολο είναι να μεταφερθεί όλο αυτό στους θεατές;
Γ.Π.: Αν είναι σοβαρό το έργο είναι δύσκολο, πρέπει να θέλεις σαν ηθοποιός, να θέλεις να ζήσεις μία άλλη ζωή ενός ανθρώπου που ποτέ δεν θα ήσουν…
Ε.Π.: Οπότε τι θα θέλατε να αποκομίζουν οι θεατές από τα έργα σας;
Γ.Π.: Μια τρίτη μάτια στην ζωή τους και στα πράγματα γύρο τους, να δούνε πιο καθαρά, σφαιρικά τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους.
Ε.Π.: Πότε μια παράσταση είναι επιτυχημένη κατά τη γνώμη σας; Πότε είστε ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα;
Γ.Π.: Σαν ηθοποιός, όταν ακούς των κόσμο να βγαίνει πλημμυρισμένος από σκέψεις και φυσικά το χειροκρότημα….τώρα πλέων και με τα μηνύματα του κόσμου. Ένας παραγωγός θα είναι ικανοποιημένος από την είσπραξη των εισιτηρίων….
Ε.Π.: Το έργο πραγματεύεται την αγάπη και τις ανθρώπινες σχέσεις…. Ποια θέση κατέχει ο έρωτας στη δική σας ζωή; Πώς βλέπετε τα πράγματα σήμερα, ερωτεύονται οι άνθρωποι; Και η αγάπη, υπάρχει στη ζωή μας; Την αναγνωρίζουμε, τη σεβόμαστε σήμερα ή τη θεωρούμε δεδομένη;;
Γ.Π.: Ο σεβασμός και η αναγνώριση ξεκινάει μετά από κάποια ηλικία… Αλλιώς τα βλέπεις και τα βιώνεις όταν είσαι νέος, είσαι γεμάτος ενθουσιασμό… Όταν όμως περνούν τα χρόνια καταλαβαίνεις τα πράγματα αλλιώς, ψάχνεις ουσιαστικά την ουσία.
Ε.Π.: “Η ζωή μας κάνει να υποφέρουμε για να μάθουμε να επιβιώνουμε”… λόγια του ήρωα… Τελικά τι πιστεύετε ότι ισχύει, μαθαίνουμε από τα λάθη μας ή καμιά φορά μας παίρνει ο κατήφορος και δυσκολευόμαστε να βγούμε από τον λαβύρινθο που έχουμε οδηγηθεί;
Γ.Π.: Οι έξυπνοι μαθαίνουν από τα λάθη τους, οι ευφυής από τα λάθη των άλλων… Εξάλλου τα λάθη είναι αυτά που καθορίζουν τον χαρακτήρα μας, την ταυτότητα μας.
Ε.Π.: Μελλοντικά σχέδια;
Γ.Π.: Δεν κάνω σχέδια, για να μην κάνω τον Θεό να ξεραθεί από τα γέλια…..χαχαχαχαχα.. Όνειρα έχω….. θα δείξει ο χρόνος τι θα γίνει στο μέλλον..
Ευχαριστώ πολύ!